Ratlarda Alkali Özefagus Yanığı Üzerine Aprotinin'in Antienflamatuar Etkileri

Abstract

Amaç: Çalışmamızda; ratlarda alkali ile oluşturduğumuz özefagus yanığı modelinde aprotininin antienflamatuar etkisinin olup olmadığı araştırılmıştır. Gereç ve yöntem: Ratlardaki özefagus yanığı, Gehanno'nun tarif ettiği yöntem kullanılarak, %5 NaOH ile irigasyon yapılarak oluşturuldu. Çalışmamızda 56 adet (150-220 gr) rat kullanıldı ve bu ratlar dört ana gruba ayrıldı: Kontrol Grubu, 12 adet zarar görmemiş rat; sham grubu, 12 adet sham operasyonu yapılmış rat; Özefagus yanığı grubu, 16 adet Özefagus yanığı yapılmış ama tedavi almamış rat; Özefagus yanığı aprotinin tedavi grubu, 16 adet özefagus yanığı olan ve intraperitoneal aprotinin tedavisi alan rat. Tüm gruplar, aprotinin'in kostik özefagus yanığından sonraki 1'inci, 3'üncü, 7'inci ve 15'inci günlerdeki antienflamatuar etkilerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi için, yanıktan sonraki aynı günlere karşılık gelen dört alt-gruba ayrıldı. Tüm gruplarda histopatolojik inceleme yapıldı ve yanığın ağırlığı, submukozal kollajen depolanmasında artış, muskularis mukoza hasarı ve tunika muskularisteki hasar ile tunika muskulariste kollajen depolanması açısından semi-kantitatif olarak incelendi. Bulgular: Kostik özefagus yanığı, özefagus yanığı ve özefagus yanığı aprotinin tedavi grubundaki tüm ratlarda elde edildi. Fakat, lökosit birikmesi olarak ifade edilen enflamatuar cevap, Özefagus yanığı aprotinin tedavi grubu ratların, kostik yanıktan sonraki 1'inci, 7'inci ve 15'inci gün subgruplarında istatistiki olarak anlamlı derecede düşük idi (p<0,05). Kostik yanıktan sonraki 7'inci ve 15'inci gün alt-gruplarında, tunika muskulariste kollajen depolanması, özefagus yanığı aprotinin tedavisi grubu ratlarda özefagus yanığı grubundaki ratlara göre istatistiki olarak anlamlı derecede düşük idi (p<0,05). Sonuç: Aprotinin, kostik özefagus yanığından sonra gelişen enflamatuar cevabı sınırlıyor gibi gözükmektedir. Objective: In this study we investigated whether aprotinin has antiinflammatory effects on alkali esophageal burn model in rats. Material and method: Caustic esophageal burns were produced in rats by irrigation with 5% NaOH as described by Gehanno. In this study fifty-six rats (150-220 gr) were used. Rats were divided into four main groups as follows; control group, 12 rats, uninjured; sham group, 12 rats with sham operation; esophageal burn group, 16 rats with esophageal burns, received no treatment; esophageal burn aprotinin treatment group, 16 rats with esophageal burns, received intraperitoneal aprotinin treatment. All groups were divided into four subgroups as 1st, 3rd, 7th and 15th day after the caustic burn subgroups to comparison the anti-inflammatory effects of aprotinin on the corresponding days. Histopathologic evaluation was performed in all groups, and severity of the burn, increase in submucosal collagen deposition, damage to muscularis mucosa, and damage and collagen deposition in tunica muscularis was analyzed semi-quantitatively. Results: Caustic esophageal burn was encountered in all esophageal burn and esophageal burn aprotinin treatment groups, but the inflammatory response expressed as leukocyte accumulation was statisticly lower in the 1st, 7th and 15th day after caustic burn subgroups of esophageal burn aprotinin treatment group rats (p<0.05). In the 7th and 15th day after caustic burn subgroups, collagen deposition in tunica muscularis was statisticly lower in esophageal burn aprotinin treatment group than esophageal burn group rats (p<0.05). Conclusion: Aprotinin seems to limit inflammatory response which caused by caustic esophageal burn.