Üç boyutlu mesleki bağlılık ölçeğinin Türkçe'de güvenilirlik ve geçerliliğinin incelenmesine yönelik bir alan araştırması

Abstract

Öz (Tr): Bu çalışmanın amacı Meyer ve diğerleri tarafından (1993) geliştirilmiş olan üç boyutlu mesleki bağlılık ölçeğinin Türkiye bağlamında güvenilir ve geçerli bir araç olup-olmadığını incelemektir. Bu amaçla bir dizi prosedür izlenerek bir saha çalışması yürütülmüştür. Bir kamu üniversite hastanesinde görev yapan 425 hemşireden veri toplanmıştır. Doğrulayıcı faktör analizi sonuçlan ölçeğin duygusal, devamlılık ve normatif olmak üzere üç boyuta ayrıştığını göstermektedir. Çalışmada her bir boyuta ilişkin analiz sonuçlarına yer verilmiştir. Bu kapsamda mesleki devamlılık bağlılık boyutu için ıç tutarlılık katsayısının düşük (Cronbach alfa katsayısı--0,27) ve ölçeği oluşturan maddeler arası korelasyonun zayıf olduğu tespit edilmiştir. Bundan başka, keşfedıcı faktör analizi sonuçlan da duygusal, normatif ve devamlılık bağlılığı boyutlarında bazı ifadelerin net bir şekilde ilgili faktöre yüklenmediklerini ortaya koymuştur. Araştırma bulgularına ilişkin kısıtlar ve gelecek çalışmalar için öneriler tartışılmıştır. Öz (Yabancı): This study attempts to examine if the three dimensional occupational commitment scale developed by Meyer et al. (1993) is a reliable and valid measure in the Turkish context. Using a combination of methodological procedures, this measure was tested by conducting a field study. Data was obtained from 425 nurses in a public university hospital. Confirmatory factor analysis revealed that the three component measures (affective, continuous and normative) occupational commitment were distinguishable from one another. Reliability and validity data for affective, continuous and normative occupational measures were reported. Item analysis of the continuous occupational commitment scale yielded a Cronbach's alpha of 0.27, indicating low inter-item correlation. In addition, exploratory factor analysis results suggest that some items questioning affective, normative and continuous occupational commitment were not clearly loaded on one factor. Research implications and suggestions for future research were also discussed.