Abstract:
Giriş: Diyabet glisemik kontrolün bozulduğu kronik bir hastalıktır. Kronik hastalığı olan bir bireyin gereksinimlerini kendi kendine karşılayabilmesi önemlidir. Sağlığın bozulması durumunda ortaya çıkan yeni gereksinimleri karşılayabilme, hastalık hakkında bilgi sahibi olmayı gerektirir. Amaç: Bu çalışmanın amacı, diyabetli bireylerin bilgi düzeyi, özbakım gücü ve A1c düzeyi arasındaki ilişkiyi tanımlamak, bilgi düzeyi ve özbakım gücünün A1c düzeyine etkisini belirlemektir. Yöntem: Araştırmanın örneklemini 500 diyabetli birey oluşturmuştur. Örneklem gücü %92’dir. Veri toplama aracı olarak, araştırmacı tarafından geliştirilen ve uzman görüşü alınan Diyabetli Bireyi Tanılama Formu, Diyabet Bilgisi Değerlendirme Formu ve Özbakım Gücü Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen veriler, bilgisayarda pearson korelasyon ve çoklu regresyon analizi kullanılarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmada diyabetli bireylerin, bilgi düzeyi ile özbakım gücü (r = .66), bilgi düzeyi ile A1c (r =-.72) ve özbakım gücü ile A1c (r = -.81) arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu; A1c düzeyindeki değişmelerin % 76’sının diyabetli bireylerin bilgi düzeyi ve özbakım gücünden kaynaklanabileceği görülmüştür (R2: .76, p= .000). Sonuç: Diyabet bilgisi ve özbakım gücü glisemik kontrolün sağlanmasında etkilidir. Bu sonuç diyabetli bireylerde bilgi ve özbakım gücünün önemini göstermektedir.
