Abstract:
Bu makale, iki kişilik ortak bir çalışmanın ürünü olan 'Doku'nuşlar' Tekstil Sergisi'nin ardından, yaratı süreci ve sergileme sırasında sorgulanan mekanmalzeme ve biçim birlikteliğini tekstil sanatçısı yaklaşımıyla ele alan bir değerlendirmeye dayanmaktadır. 'Doku'nuşlar' Tekstil Sergisi, iki tekstil sanatçısının tarihi bir mekan olan Nakkaş Sarnıcı'nın heybetinden, ışığından, gölgesinden, dokusundan ve hatta kokusundan ilham alarak mekan için bir şeyler tasarlamak fikrinden ortaya çıkmıştır. Bizans döneminde inşa edilmiş olan 1400 yıllık tarihe sahip sarnıçta gerçekleştirilen sergi, mekanın egemenliğinde ve etkisinde malzeme, yüzey ve biçim oyunlarının sorgulandığı, geometrik formların içinde gizlenen organik detayları vurgulayan tekstilin ana malzemesi ve tamamlayıcı öğeleri ile birlikte, doku ve yüzey arayışlarının üç boyutlu tekstillere/tekstil heykellere dönüşmesi sürecini anlatmaktadır. Serginin yaratı sürecinde, tekstil sanatının kendi içindeki oluşumları sorgulanırken aynı zamanda diğer disiplinler ile ilişkisi üzerinden yenilik arayışını sürdüren bir yöntem izlenmiştir. Bu yöntemdeki temel yaklaşım olan deneysellik ve rastlantısallık yaratı sürecinde merak, heyecan ve motivasyonu arttırırken bir yandan da çözülmesi gereken birçok sorunu beraberinde getirmiştir. Süreç bu haliyle yaratıcı sorun çözme yöntemi ile yönetilmiştir. Bu yaklaşımla makalede, günümüzde tekstil sanatında mekan, malzeme ve biçim birlikteliğinin sorunları ele alınarak, 21. yüzyıl sanatında üç boyutlu tekstillerin mekan algısındaki güçlü etkisi irdelenmektedir This paper is based on an evaluation of space-material and form association investigated during the creation process and exhibiting, from the perspective of Textile Artist, after the launch of 'Textural Touch' Textile Exhibition which was a collaborative work created by two artists. 'Textural Touch' Textile Exhibition is emerged from the idea of designing something through the inspiration of the grandeur of the Cistern Nakkaş which is a historical place, of its light, shadow, texture and even of its smell. Realized in a cistern that was built during the Byzantine period and has a history of 1400 years, this exhibition with the influence of its space where plays of material, surface and form are questioned, with the essential material of textile and its complementary elements which emphasize organic details hidden inside geometric forms; relates the pursuits for texture and surface, the process of them transforming into three dimensional objects/textile sculptures. During creative process of the exhibition, while formations of textile art in itself are questioned, a method for sustaining the search of innovation on textile art's relationship with other disciplines is followed. Experimentalism and accidentalness which were the principal approaches of this method have increased curiosity, great interest and motivation but on the other hand has brought along many problems that need to be solved. The process in its own plight had been managed through creative problem solving methods. Through this approach, while current problems of space - material and form togetherness are being adressed in the paper, the powerful influence of three dimensional textiles in 21st century art in the perception of space is investigated.
