Plastik sanatlarda imgeye öznel yaklaşımlar

Abstract

"Plastik Sanatlarda mgeye Öznel Yaklaımlar" adlı tez çalımasında imgenin büründüü farklı haller, farklı dönemlere ait olan bazı sanatçıların kendilerine özgü ifadesel yaklaımları dorultusunda incelenmeye çalıılmıtır. Tezin ‘Göstergelerin Oluumu' adlı ilk bölümünde; dilin göstergeyle balantısı, göstergelerin insan yaamındaki yeri, farklı dilsel yapılarda üstlendikleri ilevleri ve görsel göstergebilim kapsamı altındaki ‘sanatsal gösterge' kavramı ele alınmıtır. ‘Sanatsal Yaratımda mgesel Yapılanmaya Sanatçı ve Yapıtları açısından Yaklaımlar' adlı ikinci bölümünde ise; imgeyi yapıtlarında farklı materyaller ve yaklaımlarla sunan sanatçılardan örnekler verilmitir. Göstergelerin günlük yaamdaki ortak uzlaımsal ilevlerinden farklı olarak, sanatsal göstergelerin sanatçının tavrına ve dolayısıyla yapıtına özgü olan kod sistemleri, biricikliklerinden ötürü farklı bir algılama ve deerlendirme biçimine ihtiyaç duyarlar. Görsel düzlemde, "sanatsal gösterge" kapsamı altına girebilecek öeler (iaret, sembol, simge, imge…), yapıtın iç bütünlüünü kuran ve böylelikle de yaamsal hale gelen özel ilevlere sahiptir. Denebilir ki, sanatçının içinde bulunduu sosyo-kültürel yapıya ve yapıtın üretildii özel artlara göre anlam kazanan her bir görsel imge, dier imge çeitleri gibi güçlü bir ifadeyi temsil etmektedir; böylelikle özgün dilsel yapıları toplumsal düzlemde iletiimsel ilevleriyle öne çıkaran önemli bir belge haline gelmektedir. Bunun yanı sıra yapıttaki imgesel yapıyı sanatın kendi kıstasları dorultusunda algılamak doru olacaktır. Sanatsal yaratım esnasında duyumların, ifadesel özellikler taıyan imgeler olarak yapıta yansıması, aslında iaret ve göstergelerin yeniden dönüümünün bir sonucudur. iir, masal, resim heykel, müzik gibi ifadeler, belirli dilsel yapılara dönümü iaretler bütünü ve nihayetinde duyusal algılarımızdır. In this thesis named "Subjective Approaches to Image in Plastic Arts", the different attitudes wrapped up by image itself have been investigated in the direction of expressive approaches peculiar to certain artists from different epochs . The first chapter of the thesis titled ‘The Formation of Signs' deals with the connection between language and sign, the place of the signs in human life, their functions in different linguistic structures and the concept of ‘artistic sign' under the scope of visual semiology. Apart from the common conventional functions of the signs in daily life, the code systems of the artistic signs special to artist's attitude and his work claim a mode of dissimilar perception and evaluation due to their uniquenesses. On the visual plane, such elements as mark, symbol, emblem and image which can be counted as ‘artistic sign' have some specific functions that establish the inner entirety of the work, and in this way become vital to it. It may be said that each visual image which gets a meaning according to the socio-cultural structure in which the artist lives and to special circumstances in which his work is created represents a persuasive expression like the other kinds of image. Thus, it becomes a significant document which brings forward the communicative functions of original linguistic structures on the social plane. It will also be suitable to perceive the imaginary structure of the work in the direction of the art's own criteria. In the course of the artistic creation, the reflection of the emotions on the work as images bearing expressive features is actually a result of the re-transformation of marks and signs. Such expressions as poem, fair tale, painting, sculpture and music are the complex of the signs transformed certain linguistic structure and finally are our sensorial perceptions.