Popüler müzikte din teması: "yeşil pop"

Abstract

Bu çalışmanın amacı öncelikle ?Yeşil Pop/İslami popüler müzik? olarak isimlendirilen müziğin ne olduğunu, açıklamaktır. Bu bağlamda popüler müzik incelemelerindeki analiz kategorilerinin sınırlandırılarak kullanılması ile çalışmanın daha verimli ve aydınlatıcı olması hedeflenmiştir. İlk olarak müziksel üretim bağlamında, İslami popüler müziğin Türkiye'deki önemli icracılarından olan Taner Yüncüoğlu, Eşref Ziya Terzi, Ömer Karaoğlu, Mustafa Cihat ve Grup Nasihat ile yapılan görüşmeler sonucunda ortaya çıkan müziksel ve müzik dışı söylemlerin yanı sıra müziksel pratiklerden de hareketle İslami popüler müziklerin oluşumunda önem taşıyan dinsel-tarihsel-müziksel unsurları açıklamak hedeflenmiştir. İkinci olarak; temel analiz kategorilerinden olan metin analizi ile İslami popüler müzik başlığı altında incelenen birbirinden farklı örneklerin tasnif edilmesi ve bu farklılıklarının neler olduğunun tespit edilmesi üzerinde durulacaktır. Son olarak ise popüler müzik incelemelerinin temel analiz kategorilerinden `tüketim'in İslami popüler müzikteki şekillenişine değinilecektir. Burada özellikle müzisyen profilleri, izlerkitle profilleri ve etnografik çalışmalara yer verilecektir. Genel olarak çalışmanın odaklandığı nokta ise İslami popüler müzik üreten müzisyenlerin pratikleri ve üretimlerinin analizi üzerinedir. Müziksel üretimin anlaşılabilmesi için müzisyenlerin kendi söylem ve pratiklerini içeren önemli metinlerin ele alınması ve bu hususta toplanan enformasyonun değerlendirilmesi üzerinde durulmuştur. İslami popüler müziğin, üretim-metin-tüketim ilişkisi açısından ele alınması görüşmeler ve gözlemler aracılığı ile açıklanırken, interdisipliner bir çalışma perspektifi ile müzikolojinin diğer sosyal bilimlerden yararlanabilen esnekliği göz önünde tutulmuştur. Bu nedenle çalışma kavramsal desteğini özellikle iletişim ve sosyolojiden almıştır. İletişimde yer alan ve popüler müziklerin üretimini incelerken sıklıkla başvurulan simge, anlam, kod vb. kavramlar yardımcı olarak kullanılmıştır. Sonuç olarak İslami popüler müzik müzikoloji-teoloji-sosyoloji üçgeni içerisinde ele alınmış ve açıklanmaya çalışılmıştır. The purpose of this study is primarily clarifying what `Green Pop /Islamıc Popular Music? is. In this context analysis categories in popular music research are restricted. However, this study is aimed to be more effective and informative. Firstly in musical production context, religious-historical-musical components, which hold key for formation of Islamic popular music, will be explained by conference with maestro of Islamıc popular music in Turkey such as Taner Yuncuoglu , Esref Ziya Terzi, Omer Karaoglu, Mustafa Cihad and Grup Nasihat . Secondly, it will be dwelled upon text analysis, which is one of fundamental analysis category, and different sample assortments analysed under title of Islamic popular music and determination of these differences. Lastly alternation of `consumption? in Islamic popular music will be mentioned. Here in especially profiles of musicians, audiences and ethnographic studies will be mentioned. Generally this study focuses on application of musicians that produces Islamic popular music and analysis of this production. To comprehend musical production, approaching crucial copies that implies musicians? own expressions and applications and evaluating the collected information in this respect are accentuated. Handling Islamic popular music in terms of production ? text ? consumption is explained by conferences and observations. Also with an interdisciplinary study perspective, flexibility of musicology?s benefit from other social sciences is taken into consideration. Consequently this study takes conceptual support notably from communication and sociology. Consepts such as symbol, signification, code etc. , which take place in communication and consulted frequently while analysing popular music production, are used as contributory. In conclusion Islamic popular music is approached under musicology ? teology ? sociology triangle and tried to be clarified.