Facilitating Factors in Clinical Education in Nursing

Abstract

Background: Clinical practice is a vital component of the nursing education. Nursing students encounter the problems in clinics. Theattitudes and knowledge of mentors influence student learning too. Objectives: The aim of this study was to identify the facilitating factorsin clinical education for nursing students. Method : Data were collected via the focus group interviews. The study included 40 nursingstudents who completed their third year at school. Transcripts of the interviews were coded. Data obtained were categorized under theheadings clinical environment, team work, mentors and patients. Results: Analysis showed that students believed having a good relationshipwith the staff had a positive effect on clinical learning. They were more motivated to attend clinical when they felt that they were a member ofthe team. The students also believed that their communication with mentors had a great effect on their clinical performance. Conclusion:Although limited to one school, this study shows that positive experiences, such as feeling being a member of the health-care team, havinggood communication with team members and mentors. The information gained from this study can assist in improving clinical education. Giriş: Klinik öğrenme hemşirelik eğitiminin önemli bir parçasıdır. Klinik eğitim sırasında öğrencilerin çeşitli sorunlarla karşılaşmaktadır.Klinik danışmanların davranışları ve tutumları da öğrencilerin klinik öğrenmesini etkilemektedir. Amaç: Bu çalışmanın amacı hemşireliköğrencilerinin klinik eğitimini kolaylaştırıcı faktörlerin belirlenmesidir. Yöntem: Hemşirelik öğrenicilerinin klinik eğitiminde kolaylaştırıcıfaktörlerin belirlenmesi için niteliksel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Veriler niteliksel araştırma yöntemlerinden biri olan "odak grupgörüşme yöntemi" ile toplanmıştır. Araştırmaya 3.sınıf klinik uygulamasını tamamlamış, gönüllü olan öğrenciler katılmıştır. 8 kişilik, 5 grupolmak üzere 40 öğrenci ile görüşmeler yapılmıştır. Bulguların analizinde "içerik analizi" yöntemi kullanılmıştır. Daha sonra ham verilerkodlanarak tema ve alt temalar oluşturulmuştur. Araştırmada elde edilen veriler sonucunda "klinik çevre, ekip çalışması, danışman ve hasta"olmak üzere dört ana tema elde edilmiştir. Bulgular: Öğrenciler klinik ortamda ekip üyeleri ile iyi ilişkilerinin olmasının öğrenmeleriniolumlu etkilediğini belirtmişlerdir. Kendilerini ekibin üyesi olarak hissettiklerinde daha çok motive olduklarını ve öğrenmeye daha istekliolduklarını vurgulamışlardır. Danışmanları ile iletişimlerinin de klinik performanslarını büyük ölçüde etkilediğini ifade etmişlerdir. Sonuç:Araştırmanın sonuçları klinik ortamdaki olumlu deneyimlerin öğrencilerin öğrenmelerine çok büyük olumlu etkisinin olduğunu göstermiştir.Bu çalışmadan elde edilen veriler hemşirelik öğrencilerinin klinik eğitimini kolaylaştırmak amacı ile kullanılabilir.