Yenidoğanlarda Pnömotoraks Deneyimlerimiz

Abstract

Amaç: Yenidoğan döneminde solunum sıkıntısı yapan nedenlerden biri de pnömotoraks olup, mekanik ventilasyon tedavisi, mekonyum aspirasyonu sendromu, solunum güçlüğü sendromu ve perinatal asfiksi nedeniyle canlandırma işlemi uygulanan olgularda gelişme riski yüksektir. Hastanemiz yenidoğan bakım ünitesinde semptomatik pnömotoraks saptanarak tedavi edilen olgular geriye dönük olarak incelenmiştir. Gereç ve yöntem: Ocak 2003-Ocak 2006 tarihleri arasındaki 7 pnömotorakslı olguda gestasyonel yaş, ağırlık, aminon sıvısının mekonyumla boyalı olup olmadığı, primer akciğer patolojisi varlığı ve pnömotoraksın tarafı değerlendirildi. Tanıda akciğer grafisi ve bazı olgularda konjenital anomali varlığını araştırmak için bilgisayarlı tomografi yapıldı. Toraks drenaj işlemi için 10 F tüp kullanıldı. Bulgular: 7 olgunun değerlendirilmesinde; pnömotoraks insidansı %1,2 (7/570), erkek kız oranı 1,3, başvuru zamanı 10 saat ile 6 gün idi. 5 hasta (%71,4) prematürdü. Pnömotoraks sağda 3 (%42,9), bilateral 4 (%57,1) vakada mevcuttu. Serimizde mortalite % 57,1 olarak bulunmuştur. Vefat eden olguların büyük bir kısmı (%75) prematüre, solunum güçlüğü sendromlu ve iki taraflı pnömotoraksı olan olgulardı. Sonuç: Yenidoğan pnömotoraks olgularında mortalitenin prematürite, SGS ve iki taraflı pnömotoraks varlığında yüksek olması literatür ile uyumlu bulundu. Objective: Pneumothorax is one of the important etiologic factors in newborn which causes respiratory distress. Pneumothorax usually occurs in newborns under mechanical ventilation. Respiratory distress syndrome, meconium aspiration syndrome and resuscitation after birth may also cause pneumothorax. We retrospectively reviewed patients who were hospitalized for pneumothorax in our newborn intensive care unit. Material and method: Between January 2003 and January 2006, 7 cases were treated for pneumothorax. These cases were analyzed according to gestational age, existence of meconium in the amniotic fluid, primary lung pathology, weight, and side of pneumothorax. The relation between these criteria and the mortality was investigated. 10 F tube were used for thoracostomy. The diagnosis was made by chest x-rays, computerized tomography was used to examine presence of congenital anomalies. Results: The incidence of pneumothorax in the neonates treated in our intensive care unit is found to be 1,2 % (7/570). M:F ratio was 1.3. Age of admittance ranged from 10 hours to 6 days. Five patients (71,4) were premature. Pneumothorax was present at right hemithorax in 3 (42,9%) while 4 patients (%57,1) were bilaterally affected. Mortality rate was 57,1%. Most of the patients who died were premature (75%) and had bilateral pneumothorax. Conclusion: Also seen in the literature, we found that the mortality rate was higher in premature, RDS patients and the patients who had bilateral pneumothorax.