Subakromiyal sıkışma sendromunda ekstrakorporeal şok dalga terapinin etkisi

Abstract

Amaç: Subakromiyal sıkışma sendromu (SSS) tedavisinde birçok tedavi modaliteleri bulunmaktadır. Ekstrakorporeal şok dalga terapi (ESWT) 1990'lardan beri birçok muskuloskeletal hastalığın tedavisinde kullanılmakla birlikte etkinliği ile ilgili tartışmalar hala devam etmektedir. Çalışmanın amacı; SSS hastalarda ESWT'nin omuz ağrısı, fonksiyonel düzey, disabilite düzeyi ve yaşam kalitesine etkisini incelemek ve standart fizyoterapi uygulamaları ile etkinliğini karşılaştırmaktır. Yöntem: Çalışma Özel Karabağlar Tıp Merkezi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ünitesine başvuran SSS tanısı konmuş olgulardan çalışmaya kabul edilme kriterlerine sahip olan yaş ortalaması 52,58±8,05 yıl olan 60 hasta (40'ı kadın, 20'si erkek) üzerinde yapıldı. Kriterlere uyan tüm hastalar tedavi öncesi basit rasgele sayılar tablosu kullanılarak ikiye ayrıldı. Grup I'e (n=30) standart fizyoterapi ve orta enerji yoğunluğunda ESWT, Grup II'ye (n=30) standart fizyoterapi programı ve sıfır enerji yoğunluğunda ESWT haftada 1 seans, toplam 4 hafta uygulandı. Olgular tedavi öncesi ve tedavi sonunda değerlendirmeye alındı. Hastaların demografik özellikleri, omuz ağrısı (GAS), fonksiyonel düzey (Constant Omuz Skoru), üst ekstremite disabilite düzeyi (OADI) ve yaşam kalitesi (SF-36) değerlendirmeleri yapıldı. Hastaların algıladıkları semptom değişikliği değerlendirmesinde 3 puanlık ölçek kullanıldı. Bulgular: Tedavi öncesi değerlendirmesinde demografik özellikler, fonksiyonel düzey, disabilite düzeyi ve yaşam kalitesi skorları her iki grupta da benzerdi ve iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (p>0.05). Tedavi sonrası Grup I ve Grup II hastalarında ağrı şiddeti ile Omuz Ağrı ve Disabilite İndeksi sonuçlarında azalma ve Constant Omuz Skoru ile SF-36 fiziksel komponent ve mental komponent skorlarında artış olduğu ve tedavi öncesi değerler ile karşılaştırıldığında aradaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu belirlendi (p<0.05). Ancak gruplar tedavi sonrası birbiri ile karşılaştırıldığında Grup I'in SF-36 fiziksel komponent skoru, Grup II'in SF-36 mental komponent skoru daha yüksekti ve aradaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0.05). Sonuç: Çalışma sonuçlarımız, SSS hastalarında, orta enerji yoğunluğunda haftada 1 seans ve 4 hafta standart fizyoterapi ile kombine uygulanan ESWT'nin, omuz ağrısı, üst ekstremite fonksiyonel düzey, disabilite düzeyi ve yaşam kalitesi üzerine etkisi olmadığını göstermiştir. SSS hastalarda ESWT'nin etkinliği ile ilgili daha kesin sonuçlar için farklı seans ve dozajlardaki ESWT uygulamalarının olduğu çalışmaların yapılması gerekmektedir. Objective: There are different treatment modalities for subacromial impingement syndrome (SIS) in literature. ESWT has been used since the 1990?s to treat various musculoskeletal disorders, but evidence of the efficacy is still discussed. The purpose of the study was to investigate the effects of ESWT on the pain, functional and disability levels, and quality of life in the patients with subacromial impingement syndrome (SIS) and to compare with the effectiveness of standard physiotherapy. Method: This study was carried out on 60 patients (40 females, 20 males), mean age 52,58±8,05 years, who had inclusion criteria from the patients had been diagnosed as SIS admitted to the physical therapy and rehabilitation clinic in Private Karabağlar Medicine Center. Before the beginning measurements all the patients were separated to 2 groups according to simple random table. Standard physical therapy and medium-energy shock wave therapy were given to the Group I (n=30); and standard physiotherapy and placebo ESWT were added to the Group II (n=30) one session a week for 4 weeks. The measurements were repeated after the 4 week treatment programme. In the evaluation process the demographic data of the patients, pain severity (Visual analogue scale (VAS) ), functional level (Constant Shoulder Score), upper extremity disability level (Shoulder Pain and Disability Index (SPADI) ) and quality of life (SF-36) measurement were done. Perceived symptom changes of the patients were assessed by a three points scale. Results: Before treatment, evaluations for pain severity, functional level, disability level and quality of life scores were similar and was no statistically differences between groups (p>0.05). After treatment, VAS and SPADI results were decreased, Constant Shoulder Score and SF-36 physical component and mental component results were increased of the groups and there was a statistically differences compared with before patient?s values (p<0.05). But SF-36 physical component score was statistically higher in group I and, SF 36 mental component score was statistically higher in group II after treatment (p< 0.05). Conclusion: The results of our study showed that applications of medium-enerjy ESWT and standard physiotherapy could not influce on shoulder pain, functional level and disability level of upper extremity and quality of life in patients with SIS. The studies about different sessions and dosage of ESWT treatment could be necessary for more certain results related to ESWT effectiveness.