Açık kalp ameliyatı uygulanan hastalarda basınç yarası oluşumunu etkileyen faktörlerin incelenmesi

Abstract

Amaç: Açık kalp ameliyatı uygulanan hastalarda basınç yarası görülme insidansının belirlenmesi ve açık kalp cerrahisine özgü basınç yarası oluşumunu etkileyen faktörlerin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Araştırma Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi Kalp Damar Cerrahi Kliniği, Ameliyathanesi ve Yoğun Bakım Ünitesinde Nisan- Ekim 2011 tarihleri arasında yürütülmüştür. Araştırma örneklemini 118 hasta oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak Hasta Tanıtıcı Bilgi Formu, Kardiyak Cerrahide Basınç Yarası Değerlendirme Formu ve Braden Risk Değerlendirme Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde istatistiksel paket programı SPSS 15 kullanılarak, sayı, yüzde, ortalama , standart sapma, t testi, , iki gözlü ve çok gözlü ki kare analiz yöntemleri kullanılmıştır. Bulgular: Araştırma örneklemine alınan hastaların yaş ortalaması 58.72±12.48'dır. Çalışmaya alınan hastaların %30.5'inin kadın, %69.5'inin erkek olduğu ve tanımlayıcı özelliklerine göre basınç yarası oluşumu ile ilgili istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olmadığı (p>0.05) saptanmıştır. Çalışmanın sonunda açık kalp ameliyatı sonrası yoğun bakım ünitesinde basınç yarası prevelansı % 36.4 , klinikte %53.4 olarak bulunmuştur. Hastaların ameliyat süresi, mekanik ventilatörde kalma süresi, sedasyon süresi, ilk mobilizasyon zamanları ve ameliyat sonrası albümin düzeyleri ile basınç yarası gelişimi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur (p<0.05). Sonuç: Açık kalp ameliyatı uygulanan hastalarda ameliyat süresi, mekanik ventilatörde kalma süresi, sedasyon süresinin uzaması ve ilk mobilizasyonun gecikmesinin basınç yarası gelişiminde rol oynadığı belirlenmiştir. Bu nedenle ameliyatı uzun süren, 48 saatten fazla yoğun bakımda kalan, sedasyon uygulanan ve bu nedenlerle mobilizasyonu geciken hastalarda basınç yarası gelişimini önlemek için planlı hemşirelik bakımının uygulanması önerilmektedir. Hastaların erken mobilizasyonu sağlanarak, hemodinamik bulgularının ve laboratuar bulgularının düzenli izlenmesi önemlidir. Objective: The study was performed in an attempt to determine the pressure sore incidence on patients who were exposed to open heart surgery and examine the factors affecting the formation of pressure sore peculiar to the open heart surgery. Method: The study was conducted in the Operating Room and Intensive Care Units of Dokuz Eylul University Hospital, Cardiovascular Surgery Clinic between April - October 2011. The sample of the study was consisted of 118 patients. Patient Introductory Information Form, Assessment Form of Pressure Sore in Cardiac Surgery and Braden Risk Assessment Scale were used as the data collection tools. SPSS 15 packaged software, number, percentage, average, standart deviation, t test, binocular and multispan chi square analysis methods were used for the analyses of the data. Findings: While the age average of patients who were included in the study sample was 58.72±12.48. It was determined that regarding the patients who were included in the study, 30.5% were female, 69.5% were male and there was no statistically significant difference related with the development of pressure sore, according to the definitive features (p>0.05). At the end of the study, while the pressure sore prevalence was found as 36.4% in the intensive care unit, it was found as 53.4% in the clinic following the open heart surgery. A statistically significant difference was found between the operation time, mechanic ventilation time, sedation time, first mobilization time of patients, their post operative albumen levels and development of pressure sore (p<0.05). Conclusion: According to the study results, surgery time, mechanic ventilation time, extension of the sedation time and retardation of the first mobilization play a role on the development of pressure sore, regarding the patients who are exposed to open heart surgery. Therefore, the application of planned nursing care is suggested in order to prevent the development of pressure sore on patients, who remain under surgery for a long time, stay in the intensive care unit for more than 48 hours, are exposed to sedation and thus have a retarded mobilization. It is important to enable the early mobilization of patients and monitorize their hemodynamic and laboratory findings regularly.