Abstract:
Giriş: Bu araştırma infertilite alanında çalışan hemşirelerin rolleri ve yaşadıkları güçlüklerin incelenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Yöntem: Araştırmanın örneklemini İstanbul Üreme Sağlığı ve İnfertilite Hemşireleri Derneği ve İzmir İnfertilite Hemşireleri Derneği üyeleri ile İstanbul, İzmir ve Ankara illerindeki çeşitli infertilite merkezlerinde çalışmış ve/veya halen çalışmakta olan ve araştırmaya katılmayı kabul eden toplam 117 hemşire oluşturmuştur. Araştırmanın verileri elektronik ortamda e-posta ve yüz yüze görüşme yöntemiyle toplanmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırıcı tarafından hazırlanmış anket formu kullanılmıştır. Formda infertilite alanında çalışan hemşirelere ait tanıtıcı bilgiler ile üstlendikleri roller ve yaşadıkları güçlüklerin tanımlanmasına yönelik hazırlanmış sorular yer almaktadır. Verilerin değerlendirilmesinde sayı, yüzdelik ve ortalama gibi tanımlayıcı istatistiksel yöntemler kullanılmıştır. Bulgular: İnfertilite alanında çalışan hemşirelerin rolleri; uygulayıcı, eğitim/danışmanlık ve araştırıcı rolleri olmak üzere üç ana başlık altında işlenmiştir. Hemşirelerin uygulayıcı rollerine ilişkin en fazla gerçekleştirdikleri uygulamaların invaziv işlemler öncesi ve sonrasında hasta hazırlığı/bakımı olduğu belirlenmiştir. Hemşirelerin %80.7'si çalıştığı kurumlarda eğitim/danışmanlık vermektedir. Hemşirelerin en fazla eğitim/danışmanlık verdikleri konunun oral ve/veya subkutan ilaç uygulaması olduğu belirlenmiştir. İnfertilite alanında çalışan hemşirelerin %56'sı kendi başına araştırma yapmamaktadır, hemşirelerin en fazla araştırma yaptıkları konunun ise tedavi sürecinde ortaya çıkan komplikasyonlar ve hemşirelik bakımı olduğu belirlenmiştir. İnfertilite alanında çalışan hemşireler, hastaların maddi ve parasal açıdan sıkıntılar yaşıyor olmaları nedeniyle güçlük yaşamaktadır. Sonuç: İnfertilite alanında çalışan hemşirelerin rol ve sorumluluklarının tanımlanarak merkezlerde sertifika sahibi hemşirelerin çalıştırılmasının zorunlu hale getirilmesinin, hemşirelerin bu alanda yaşadıkları güçlüklerin azaltılmasına ve hastalara daha etkin ve bütüncül bir bakımın sunulmasına katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Giriş: Bu araştırma infertilite alanında çalışan hemşirelerin rolleri ve yaşadıkları güçlüklerin incelenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Yöntem: Araştırmanın örneklemini İstanbul Üreme Sağlığı ve İnfertilite Hemşireleri Derneği ve İzmir İnfertilite Hemşireleri Derneği üyeleri ile İstanbul, İzmir ve Ankara illerindeki çeşitli infertilite merkezlerinde çalışmış ve/veya halen çalışmakta olan ve araştırmaya katılmayı kabul eden toplam 117 hemşire oluşturmuştur. Araştırmanın verileri elektronik ortamda e-posta ve yüz yüze görüşme yöntemiyle toplanmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırıcı tarafından hazırlanmış anket formu kullanılmıştır. Formda infertilite alanında çalışan hemşirelere ait tanıtıcı bilgiler ile üstlendikleri roller ve yaşadıkları güçlüklerin tanımlanmasına yönelik hazırlanmış sorular yer almaktadır. Verilerin değerlendirilmesinde sayı, yüzdelik ve ortalama gibi tanımlayıcı istatistiksel yöntemler kullanılmıştır. Bulgular: İnfertilite alanında çalışan hemşirelerin rolleri; uygulayıcı, eğitim/danışmanlık ve araştırıcı rolleri olmak üzere üç ana başlık altında işlenmiştir. Hemşirelerin uygulayıcı rollerine ilişkin en fazla gerçekleştirdikleri uygulamaların invaziv işlemler öncesi ve sonrasında hasta hazırlığı/bakımı olduğu belirlenmiştir. Hemşirelerin %80.7'si çalıştığı kurumlarda eğitim/danışmanlık vermektedir. Hemşirelerin en fazla eğitim/danışmanlık verdikleri konunun oral ve/veya subkutan ilaç uygulaması olduğu belirlenmiştir. İnfertilite alanında çalışan hemşirelerin %56'sı kendi başına araştırma yapmamaktadır, hemşirelerin en fazla araştırma yaptıkları konunun ise tedavi sürecinde ortaya çıkan komplikasyonlar ve hemşirelik bakımı olduğu belirlenmiştir. İnfertilite alanında çalışan hemşireler, hastaların maddi ve parasal açıdan sıkıntılar yaşıyor olmaları nedeniyle güçlük yaşamaktadır. Sonuç: İnfertilite alanında çalışan hemşirelerin rol ve sorumluluklarının tanımlanarak merkezlerde sertifika sahibi hemşirelerin çalıştırılmasının zorunlu hale getirilmesinin, hemşirelerin bu alanda yaşadıkları güçlüklerin azaltılmasına ve hastalara daha etkin ve bütüncül bir bakımın sunulmasına katkı sağlayacağı düşünülmektedir.