Abstract:
İlk çağlardan bu güne değin gelişim göstermiş en temel müzik formlarından biri olan varyasyon, tekrarları değiştirmeye yönelik doğal bir eğilim sonucunda ortaya çıkar. Özellikle klasik ve romantik dönem bestecileri bu gelişimin sınırlarını zorlar.Brahms ise kendinden önce yaşamış Bach ve Beethoven gibi büyük ustaların, varyasyon formuna bakışını inceler. Bununla birlikte, kendi özgün biçemi ile harmanlayıp varyasyon formunda hem solo piyano hem de orkestra ve oda müziği için eserler yazar. Brahms için varyasyon formu sadece bir form değil eserlerinde çoğunlukla kullandığı bir yazı tekniğidir.Tezin birinci bölümünde, varyasyon formunun müzik tarihi içinde gelişiminin yanı sıra Brahms'ın yaşadığı dönemde politik ortam ve müzikal anlayışla ilgili karşıt görüşler yer almaktadır.İkinci bölümde, Brahms'ın solo piyano için yazdığı; ?Op.9 Schumann Teması Üzerine Varyasyonlar?, ?Op. 18 No:2 Tema ve Varyasyonlar?, ?Op. 21 No:1 Orijinal Bir Tema Üzerine Varyasyonlar?, ?Op. 21 No:2 Macar Teması Üzerine Varyasyonları, ?Op. 35 No:1-2 Paganini'nin Bir Teması Üzerine Varyasyonları? incelenmekte, ayrıca ?Brahms'ın Handel'in bir Teması Üzerine Varyasyonları ve Füg? için bir çalışma önerisi bulunmaktadır. Having steadily developed from its origins until the present day, one of music?s most fundamental forms, the variation, evolved as a result of the natural tendency to alter repetition. Classic and romantic period composers in particular are known to have challenged the limits of the form?s development.Brahms, in fact, carefully studied the approaches to variation form used by great composers of previous generations such as Bach and Beethoven. Combining these with his own unique style, he composed works in variation form for solo piano, orchestra and chamber music. For Brahms, `variation? was more than just a form: it was a compositional technique which he employed in most of his works.The first part of this thesis explores the development of variation form throughout the history of music in addition to the political environment during Brahms? life and contrasting views surrounding musical issues of the period.In the second part of this thesis, after carefully examining several of Brahms? solo piano compositions, including ?Variations on a Theme by Robert Schumann,? Op. 9; ?Theme and Variations,? Op. 18, No. 2; ?Variations on an Original Theme,? Op. 21, No. 2; ?Variations on a Hungarian Melody,? op. 21, No. 2; and ?Variations on a Theme by Paganini,? Op. 35, No: 1-2, specific recommendations for studying his ?Variations and Theme on a Fugue by Handel,? Op. 24 are presented.
