Çağdaş figüratif resimde geleneğe dönüş ve yeni-eski ustalar

Abstract

20. yüzyılın ilkyarısında plastik sanatlarda yaşanan büyük değişimlerin temelini avandgarde sanata bağlı kavram ve düşünceler oluşturmuştur. Bu değişimler 1960'lı yıllarda birbirinden farklı eğilim, grup ve akımlarla kendini göstermiştir. Sanat, artık kendini sorgulayan, kendine ait tanımları yeniden ele alan, felsefenin asli görevi olan kavram üretmek işini üstlenmiştir. Dolayısıyla "1960 sonrası sanat" çağdaş sanatın kendine özgü dönemlerinden biri olarak değerlendirilmiştir. Yüksek kültürün savunucusu olan Adorno, popüler kültürle yüksek sanatın iç içe geçirilmeye çalışıldığını, ancak kültürün hakiki içeriğinin bu nedenle yok olduğunu savunmuştur. 1960'lı yıllarda oluşan pop sanat mekanik çağın sıkıntısını, sanatın yüzeyselliğini ve kapitalist toplumda resmin bir meta haline dönüşünü konu olarak almıştır. 1970'lere gelindiğinde ise kapitalist sisteme tepki olarak doğan Minimalizm ve Kavramsal Sanat resmin düşünsel ve biçimsel açıdan geldiği son nokta olarak değerlendirilmiştir. Plastik sanatlarda 1970'lere kadar süren formalizmin ardından 1980'lerde giderek yoğunlaşan figüre dönüş hareketi yaşanmıştır. Bu dönüşümün nedeni olarak 1940'lardan itibaren Clement Greenberg'ün önderliğinde tekdüze devam eden biçimcilik anlayışına karşın sanat çevresinde duyulan tepki ve 1980'lerde görülen sosyo-ekonomik gerçeklikler olarak gösterilebilir. Bu dönemde figüre dayalı olarak Yeni Figürasyon, Foto Realizm, Neo- Ekspresyonizm ve Grafiti sanatı oluşmuştur. Sanat, Minimalizm ve Kavramsal Sanattan sonra bir kez daha temsili resme geri dönerek duygunun ve estetik güzelliğinfarkınavarmıştır. Donald Kuspit, 1990'larda eski ustaların maneviyatını ve hümanizmini, modern ustaların yeniliği ve eleştirelliği ile birleştiren Yeni Eski Ustalar Sanatını tanıtmıştır. Onlar ironik bir ifade yerine kalıcı bir sanat eseri yaratmayı amaçlamışlardır. Ayrıca, resimde estetik güzelliğin yanı sıra duygununda ön planda olması gerektiğini savunmuşlardır. Aralarında Odd Nerdrum, Joseph Raffael, Paula Rego, Lucian Freud, Vincent Desiderio, Eric Fischl gibi sanatçıların bulunduğu bu grup, işlerinde tam olarak usta, geleceği gören hümanistlerdir. In the first half of 20th century, concept and ideas based on avant garde art have established the basis of great changes in the plastic arts. These changes in the 1960s have shown itself with different tendency, group and trends. Art, has taken on the job of producing concepts that guestion art itself, examine its old premises and definitions traditionally a task of philosophy. Consequently, "art after 1960" has been evaluated as one of the specific periods of contemporary art. Adorno, defender of high culture, argued that culture industry was made to be nested with high art, but actual content of the culture disappeared because of this. Pop art in the 1960s has dealt with the subject trouble of mechanical age, superficiality of art and transformation of picture into meta in the capitalist society. By the 1970s, Minimalism and Conceptual Art, born in response to the capitalist system, has been evaluated as the last point of the picture from intellectual and stylistic aspect. In the plastic arts after formalism which lasted until the 1970s, in the 1980s increasingly concentrated figure of the rotational movement. The reaction to the understanding of formalism, lasting monotously with the leadersip of Clement Greenberg since 1940s and socio-economic realities in 1980s can be shown as the cause of this transformation. In this period, figure based on New Figuration, Foto Realism, Neo- Expressionism and Grafiti Art have formed the art. The art has realized sensation and aesthetic beauty returning the representative picture once again after Minimalism and Conceptual Art. In 1990s, Donald Kuspit has introduced New-Old Masters Art which combined morale and humanism of the old masters with innovation and criticism of the modern masters. They have aimed at creating a permanent artwork instead of ironic expression. Besides, they have supported that feeling should be the most important thing in addition to aesthetic beauty in the picture. This group including the artists such as Odd Nerdrum, Joseph Raffael, Paula Rego, Lucian Freud, Vincent Desiderio, Eric Fischl, are humanists who are prescient and exactly the masters of their own jobs.