Abstract:
Bu tezde, profesyonel ses sanatçılarının ses üretimi sırasında karşılaştıkları problemler ayrı ayrı incelenmiş, problemlerin kaynaklarını tespit edebilmek için izlenmesi gereken yaklaşımlar araştırılmış ve bu problemlerin giderilmesine yönelik öneriler sunulmuştur. Tezin ilk bölümünde, şan pedagojisinde kullanılan yöntemlerin geçmişten günümüze kadar gelen süreçteki değişimleri araştırılmıştır. İkinci bölümde, doğru ses üretimi için gerekli olan tüm öğeler incelenmiş, günümüzde bu konular üzerine kabul gören görüşler ve yöntemler sunulmuştur. Şancıların ses üretiminin temelini oluşturan bu konularda sıklıkla yaptıkları hatalar da ayrı ayrı incelenmiş, bu hataların oluş nedenleri ile bunlara yönelik çözüm önerileri bilimsel kaynaklardan edinilen bilgiler ve ses terapi yöntemleri doğrultusunda uygun egzersiz rejimleri oluşturarak sunulmuştur. Tezin son bölümünde ses hijyeni ve bakımı, doğru bilinen yanlışlar ve ilaçların profesyonel ses üzerindeki etkileri incelenmiştir. Bu tezin amacı ses üretiminde rol oynayan anatomik yapıların işleyiş prensipleri çerçevesinde, şan eğitiminde kişiye özel bir yaklaşımın esaslarının belirlenmesidir. Her bireyin larenks yapısı, anatomik ve psikolojik yapısı birbirinden farklıdır. Dolayısıyla tek bir doğru tekniğin olduğu varsayımıyla, ki bu genelde şan pedagogunun kendisinde işe yaramış olan tekniktir, aynı tekniğin her bireyde aynı şekilde işe yarayacağını düşünmek, bireysel farklılıklar göz önüne alındığında olumlu sonuçlara ulaşılmasını engelleyecektir. Şancıların farklılık gösteren ihtiyaçlarını göz ardı ederek her şancıya aynı egzersizlerin uygulanmasından verim elde edilmesi gerçekçi bir beklenti değildir. Aksine, bir şan pedagogu aynı sınıf içinde gerektiğinde glottik kapanmanın zayıf olduğu öğrencilerine coup de la glotte tekniğini yaptırabilmeli, sesinde hiperfonksiyon olan, sıkı ve agresif bir glottik kapanmanın olduğu öğrencilere ise no effort tekniğini uygulayabilmelidir. Buna ek olarak ses egzersizleri sadece şarkı söylemeden önce sesi ısıtmak amacıyla yapılan egzersizler olarak algılanmamalıdır. Bu egzersizler bireyin ihtiyaçlarına göre seçildiğinde, tıpkı bir fizik terapi seansı niteliği kazanacak ve fonksiyonel olarak yanlış çalışan kas gruplarının doğru çalışmasını ve bu kasların gelişmesini sağlayacaktır. Bu durumda şan pedagogunun şan öğrencisinin problemlerini doğru saptaması, bu problemlerin neden kaynaklandığını bulması ve problemleri düzeltecek bir egzersiz rejimini uygulaması gerekir. Ayrıca şan pedagogunun öğrencileri hakkında doğru kararları verebilmesi için ses konusunda uzman bir doktorla işbirliği içinde olması da önemlidir. In this dissertation, the problems encountered by professional voice artists in voice production were examined one by one, approaches to be followed for identifying the sources of the problems were investigated, and suggestions were presented toward eliminating these problems. In the first part of this dissertation, the changes in the methods used in vocal pedagogy have been investigated during the period from past to present. In the second part, all the elements necessary for correct voice production have been examined, and the currently accepted views and methods on these topics have been presented. The mistakes commonly made by singers on these topics that form the basis of voice production were also treated separately; the causes of these mistakes and suggestions towards them have been presented by constructing suitable exercise regimes in line with information and vocal therapy methods obtained from scientific sources. In the final part of the dissertation, vocal hygiene and maintenance, myths, and the effects of medications on professional voice have been examined. The aim of this dissertation is to identify the bases of a personalized approach in voice training within the framework of the working principles of the anatomical structures involved in voice production. Every person?s larengeal, anatomical and psychological being is different from each other. Therefore, under the asumption of a single correct technique, usually the technique that worked for the voice pedagogue, expecting that the same technique will succeed equally for every individual will prevent obtaining positive results considering the individual differences. Efficacy from prescribing the same exercises to all singers while disregarding the differing needs of the singers is not a realistic expectation. On the contrary, a vocal pedagogue should be able to prescribe the coup de la glotte technique to students with weak glottal closure and apply the no effort technique to students with tight and agressive glottal closure, all in the same studio. In addition, the voice exercises should not be regarded as exercises done only for warming the voice before singing. When these exercises are selected regarding the needs of the individual, they would become almost like a physical therapy session and achieve correct function in malfunctioning muscle groups and develop these muscles. Consequently a vocal pedagogue should correctly identify the problems of a voice student, determine the problem causes and apply the exercise regime to address these problems. Furthermore it is also important for the vocal pedagogue to make the correct decisions regarding their students to cooperate with a physician specializing in voice.