The calibration of hardening soil models for northern İzmir bay area soils

Abstract

Bilimadamları tarafından gerçek zemin davranışını tanımlamak için elastik veya elasto-plastik modeller eksik kalması sebebiyle yeni modellerin araştırması göz önünde tutulmaktadır. Bu yeni modellerin çoğunluğu, hiperbolik eğri davranışı gösteren zemin davranışını tanımlamaya yöneliktir; bu davranışa ”˜pekleşen zemin modeli' denir. Bu çalışmada, İzmir körfezi kuzey kıyılarına ait tortul zeminler pekleşme karakterleri incelenmektedir. Karşıyaka ”“ Alaybey ”“ Bostanlı hattı üzerindeki sahil yoluna ait saha dolgusu için yapılan deney verilerine aittir. Zemin mekaniği laboratuvar verileri, Plaxis bilgisayar programının basit pekleşen zemin modeli anaizinin kaynağı olmuştur; böylece model parametreleri ödometre deney sonuçları vasıtasıyla en iyi uyumu veren kabrasyonun edilmektedir veya sınıflandırılması yapılmaktadır. Deney verilerinin iyi gözlenmesinde elde edilen analiz sonuçları üzerinde, mevcut verilerle tam olarak uyum sağlamamıştır. Plaxis programı içindeki Janbu metodu, düzgün bir parabolik odeometre sonucu vermesine rağmen; İzmir körfezi kuzey kıyılarına ait veriler daha çok iki ayrı eğimden gelen kırıklı bir parabolu anımsatmaktadır. Sonlu eleman analiz sonuçlarının iyi gözlenmesi ve dağılımı hakkında yorumlar yapılmıştır, gelecek işler için yeniden değerlendirilmesi yapılmıştır. Research for new models for expressing the real soil behaviour has been considered by scientists, because of the lack of accuracy of elastic or elasto-plastic models. The majority of these new models tend to define hyperbolical curve behaviour, which is also called ”œhardening soil model”. In this study, the hardening characteristics of the sedimentary soils in Northern İzmir Bay area are investigated. The experimental data belong to the site investigation studies that were made for the site fill of the coastal road along Karşıyaka-Alaybey-Bostanlı route. The soil mechanics laboratory data was back analyzed using single hardening model of the Plaxis software so that model parameters are calibrated or classified to give the best fit with the odeometer test results. Although effort has been spend on obtaining analysis results that were in good match with the test data, there were still some scattering in the results. The Janbu method within Plaxis yields a smooth parabolic curve from odeometer results while the data of Northern İzmir bay area resembles more like a detached parabola with two different slopes. Comments are made about the good match and scattering of the finite element analysis results, recommendations are made for future work.