Abstract:
Bu çalışma, fotoğrafı iletişim aracı olarak kullanan mimarlıkla, onu mekansal nesnesi olarak kullanan fotoğraf arasındaki ilişki üzerine odaklanır. Bu ikili ilişki mimarlığın fotoğrafı kendi biçemi doğrultusunda yönlendirmesi açısından oldukça önemlidir. Bu çalışmada, Modern mimarlığın kurucularından olan Le Corbusier'in (1887-1965) mekan-fotoğraf ilişkisi incelenmiştir. Le Corbusier'nin resimden sonra en çok kullandığı görsel ”˜araç' (medya) fotoğraftır. Le Corbusier'nin fotoğrafı kullanılma amacı; sadece yapıtları kaydetmek ve geleceğe aktarmanın ötesinde, kendi bakış açısını ”“yalnızca perspektif olarak değil, mimarlığa olan bakış açısını da- izleyiciye yansıtmaktır. Dolayısıyla burada, Le Corbusier'nin düşünsel izleğini aktarırken fotoğrafı nasıl kullandığı araştırılmıştır. This study focuses on the relationship between architecture and photography; while architecture uses photography as a communication tool, photography makes use of architecture as a spatial object. This relationship is important in terms of architecture directing photography towards its own purposes. In this study, the space-photography relationship has been examined through the works of Le Corbusier, one of the founders of modern architecture. Photography, after painting, was the most used visual expression media of Le Corbusier. Le Corbusier's purpose for using photography was beyond documenting his projects and recording them to the future; it was for the reflection of his architectural approach through photography.
