A preliminary investigation on genetics of small cetaceans in Turkey

Abstract

Tez çalışması kapsamında Karadeniz muturlarının popülasyon genetik yapısı, yapılan yeni bir genetik çalışma ve literatür kayıtlarına dayanarak araştırılmıştır. Ayrıca şişeburunlu ve çizgili yunus örneklerinin mitokondriyal DNA nükleotid dizileri literatürdeki kayıtlar ile karşılaştırılmıştır._x000B_Çalışmada mitokondriyal DNA nükleotid dizilerinin 16S rDNA, COI ve Dloop bölgelerindeki varyasyonlar incelenerek, Karadeniz mutur popülasyonunun filogenetik yapısı ortaya konmaya çalışılmıştır. Filogenetik yapı maksimum parsimoni, maksimum benzerlik ve bayesian çıkarım metodları kullanılarak incelenmiştir._x000B_Çalışmanın sonuçlarına göre Karadeniz ve Ege örnekleri, aynı türün diğer okyanuslarda yaşayan popülasyonlarından genetik olarak farklılaşmıştır . Dloop için yapılan maksimum parsimoni ve maksimum benzerlik analizlerine göre, Türkiye'nin Batı Karadeniz bölgesinde, Karaburun, Rumeli Feneri ve İğneada kıyılarından bazı örnekleri kapsayan bir grubun diğer örneklerden genetik olarak farklılaştığı bulunmuştur. Ancak aynı bölgeye ait örneklerin hepsi aynı şekilde, tek bir filogenetik grup içerisinde toplanmadığından farklı altpopulasyon yapılarından söz etmek mümkün olmamıştır. COI gen bölgesi sonuçlarına göre Karadeniz içinde anlamlı bir farklılaşma gözlemlenmemiştir. In this study Black Sea harbour porpoise?s population genetic structure was investigated based on a new genetic study carried out and incorporating published records. Also collected bottlenose dolphin and striped dolphin samples? mitochondrial DNA nucleotide sequences were compared with the published sequences._x000B_The present study is aimed at examining the phylogenetic structure of the Black Sea harbour porpoise population, focusing on the variations of nucleotide sequences in the mitochondrial DNA, namely 16S rDNA, COI and Dloop. Phylogenetic structure was determined using maximum parsimony, maximum likelihood and bayesian inference methods._x000B_The results show that the Black Sea and the Aegean Sea samples genetically differed from other populations of the same species in different oceans. Consensus trees given by both maximum parsimony and maximum likelihood for Dloop sequences showed a distinct group formation. This genetically distinct group had samples from West Black Sea Coasts of Turkey including sampling areas Karaburun, Rumeli Feneri and İğneada. But because not all of the samples from the same location were found together in certain phylogenetic groups, it was not possible talk about distinct subpopulation formations. COI results revealed that the Black Sea samples were not significantly different from each other.