İlköğretim 7. sınıf cebir öğretiminde teknoloji destekli öğretimin öğrencilerin erişi düzeyine, tutumlarına ve kalıcılığa etkisi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, ilköğretim 7. sınıfta yer alan Cebir öğrenme alanının Denklemler alt öğrenme alanı öğretiminde, teknoloji destekli öğretimin öğrencilerin erişi düzeyine, tutumuna ve kalıcılığa etkisini incelemektir. Araştırmanın modeli ön test-son test kontrol gruplu deneme modelidir. Araştırma, 2008-2009 öğretim yılında İzmir ili Buca ilçesinde yer alan bir devlet okulunda öğrenim gören 28 deney, 28 kontrol olmak üzere toplam 56 7. sınıf öğrencisi ile gerçekleştirilmiştir. Deney grubu öğrencilerine cebir öğretiminde "Teknoloji Destekli Öğretim" yöntemi uygulanmış, kontrol grubu öğrencilerine de cebir öğretiminde "Geleneksel Öğretim" yöntemi uygulanmıştır. Araştırmada nicel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak, öğrencilerin erişi düzeylerini ve öğrenmenin kalıcılığını incelemek amacıyla Cebir (Denklemler) Başarı Testi ve öğrencilerin matematik dersine yönelik tutumlarını incelemek amacıyla da Matematik Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Teknoloji destekli öğretim yapılırken, bilgisayarlar ve projeksiyondan faydalanılmıştır. Teknoloji destekli etkinlikler The Geometer's Sketchpad ve Grafik Analiz programlarında hazırlanmıştır. Elde edilen verileri çözümlemek amacıyla, SPSS 13.0 paket programı yardımıyla uygun istatistiksel analizler kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, Teknoloji Destekli Öğretim yönteminin, matematik dersi Cebir öğrenme alanı Denklemler alt öğrenme alanında öğrencilerin erişi düzeylerini artırdığı bulunmuştur. Deney ve kontrol grubu öğrencileri arasında öğretim yöntemine göre anlamlı bir fark olmasa da, teknoloji destekli öğretim yöntemi uygulanan deney grubu öğrencilerinin başarı testi son test ve erişi puan ortalamalarının kontrol grubu öğrencilerine göre daha yüksek olduğu gözlenmiştir. Öğrencilerin kalıcılık testi puan ortalamaları arasında anlamlı bir fark olmadığı, kontrol grubu öğrencilerinin kalıcılık testi puan ortalamalarının deney grubu öğrencilerine göre daha yüksek olduğu görülmüştür. Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin matematiğe yönelik tutumları arasında anlamlı bir fark bulunmamakla birlikte, kontrol grubu öğrencilerinin matematiğe yönelik tutumlarında anlamlı ve olumlu bir artış olduğu görülmüştür. Anahtar Kelimeler: Teknoloji Destekli Öğretim, Akademik Erişi, Matematiğe Yönelik Tutum, Kalıcılık This research was conducted with the aim of investigating the effect of technology assisted instruction in one of the algebra the sub learning fields, Equations instruction which is a learning field in the seventh grade to the students' achievement level, attitude and its retention. Pretest-post test control group experimental design was used in this research. The research was carried out with 56 seventh graders attending to a state school in Buca, İzmir, there were 28 students in both control and experiment groups. "Technology Assisted Instruction" method in algebra instruction was applied to experiment group students and "Traditional Instruction" method in algebra instruction was applied to control group students. Quantitative research model was used in the research. As data collection tool, Algebra (Equations) Achievement Test was applied to examine achievement levels of the students and persistency of learning and Mathematics Attitude Scale was used to analyze students' attitude towards mathematics. Technology assisted activities was prepared with The Geometer's Sketchpad and Graphic Calculus programs. SPSS 13.0 packaged software and suitable statistical analyses was used in the analysis of gained data. As a result it is found that technology assisted instruction method increase the achievement levels of students in the Equations sub learning field of algebra learning field in mathematics courses. Although there is no significant difference in terms of instruction method between experiment and control group, it is observed that average scores of post test of achievement test and achievement point of experiment group students were higher those of control group students. It is found that there is no significant difference between retention test average scores of students, it is observed that average scores of retention test of achievement test of control group students were higher those of experiment group students. When it comes to the attitudes towards mathematics, there appears to be no significant difference between students, though, there appears to be a positive and significant attitude of control group students towards mathematics. Key Words: Technology Assisted Instruction, Academic Achievement, Attitude towards Mathematics, Retention