Meyer-Allen Örgütsel Bağlılık Modeli Yaklaşımıyla Otel İşletmeleri İşgörenlerinin Örgütsel Bağlılık Düzeylerinin Ölçülmesine Yönelik Bir Araştırma

Abstract

Örgütsel bağlılık, rekabet olgusunun oldukça yoğun bir sekilde yasandığı günümüz isletmelerinde vasıflı isgörenleri bünyelerinde tutabilmeleri için vazgeçilmez bir kavram olarak karsımıza çıkmaktadır. Örgüt-isgören iliskilerinin bir parçası olan bağlılık, son yıllarda isgörenlerin örgütleriyle bağlantılarını azaltma eğilimi içinde olmaları nedeniyle önem kazanmaktadır. Yapılan çalısmalar sonucu, müsteri-marka iliskisinde olduğu gibi, çalısanların bağlılıklarının yükseltilmesinin çalısanların verimlilik seviyelerinin artırdığı bunun doğal sonucu olarak da örgüt performansının olumlu etkilendiği saptanmıstır. (Mowday, Porter & Steers, 1982). Ayrıca isgörenlerin herhangi bir üretim faktörü gibi algılanıp, kısa dönemlerde gözden çıkarılmalarının örgütlere yarardan çok zarar getireceğinin anlasılması, akademisyenler ve ilgili örgüt yönetcilerini, çalısanların tatmin ve örgütsel bağlılıklarının arttırılması konusunda daha detaylı çalısmalar yapmaya zorlamıstır (Meyer ve Allen, 1997; 4). Bu arastırmanın amacı, konaklama isletmelerinde çalısan personelin örgütsel bağlılık düzeylerine etki eden faktörleri ortaya koymaktır. Arastırma esas olarak otel is görenlerinin örgütsel bağlılık ve hayat kalitesi düzeylerinin ölçülmesine yönelik olarak gerçeklestirilmistir. Arastırmada ayrıca 7'li likert tipi ölçek üzerinden elde edilen örgütsel bağlılık skorlarının yas, cinsiyet, medeni durum, eğitim ve kıdem gibi bağımsız değiskenler açısından nasıl değistiğinin tespit edilmesi amaçlanmıstır. Arastırmaya Đzmir ve Aydın illerindeki otellerde çalısan her pozisyondaki otel is görenlerinden, arastırmaya katılmayı kabul eden 292 kisi dahil edilmistir.