Demokratik İdealden Gösteri Toplumuna: Don Delillo'nun Moa'lı Adlı Eserinde Birey, Yazar ve Terörist İlişkisi

Abstract

In the contemporary Western societies, the ways of establishing domination on human masses have shifted from the production-based social discipline in the industrial capitalism to the disseminated practices of power in the post-industrial capitalism. Media and visual politics, which are among political devices that intensify the use of power in the post-industrial societies, have banished the individual from the duty of political participation, resistance to dominant cultural practices and protection of his authenticity. ‘The Society of Spectacle' defines the media-ridden post-industrial consumer society where the individual is cut off from his democratic potential. In his novel Mao II, American author Don DeLillo scrutinizes the role of the media and visual politics as major devices of power in the contemporary society; and displays the deviation from the democratic ideal via such concepts as mass society, homogenization and depersonalization. It is overtly observed in the novel that Western liberal democracies, represented by the figures of the individual and the writer, loses the critical distance to the Eastern totalitarianisms, represented by the figure of the terrorist, in terms of the devices of political power they utilize. 35 The aim of this study is to analyze and enlighten the stages of cultural and ideological hegemonization in the late capitalist societies through media and image politics. Therefore, evaluations of the issue will proceed in consideration of the major problematic in the relationship among the individual, the writer and the terrorist. Batı toplumlarında sanayi kapitalizminden endüstri sonrası kapitalizme geçildiginde insan yıgınları üzerinde egemenlik kurma biçimleri de tıpkı ekonomik etkinlikler gibi nitelikçe degisiklige ugramıstır. Üretim odaklı toplumsal disiplinden tüketime dayalı hakimiyet biçimlerine ve merkezi iktidardan gündelik hayata yayılmıs iktidar pratiklerine geçisin gözlemlendigi dönem toplumunda medya ve görsel anlatılar da hakim iktidar biçimini pekistiren birer araçtır. Medyanın ve görsel unsurların yaygınlıgı bireyi topluma politik katılım, baskıcı kültür pratiklerine direnis ve özgünlügünü koruma sorumluluklarından soyutlamıstır. ‘Gösteri toplumu' olarak adlandırılan bu toplum bireyin demokratik gücünü yitirdigi medya egemenligindeki tüketim merkezli endüstri sonrası Batı toplumunu niteler. Amerikalı yazar Don DeLillo Mao II adlı romanında medyanın ve görüntü politikalarının temel kapitalist iktidar araçları olarak islev gördügü bir toplumda demokratik idealden sapmayı kitlelesme, aynılasma ve benliksizlesme kavramları üzerinden gösterir. DeLillo'nun eserinde birey ve yazar figürlerinin temsil ettigi Batı liberal demokrasileri ile terörist figürünce temsil edilen Dogu totalitarizmlerinin kullandıkları iktidar araçları bakımından gittikçe birbirleriyle benzestikleri görülür. 34 Bu çalısmanın amacı DeLillo'nun eserinde geç dönem kapitalist toplumunda medya ve imaj politikaları aracılıgıyla gerçeklesen kültürel hegemonya sürecinin asamalarını irdelemektir. Bu dogrultuda ilgili saptamalar eserdeki temel sorunsal olan birey, yazar ve terörist iliskileri üzerinden belirlenecektir.