Acil serviste iskemik inme hastalarının yönetimine inme ünitesinin etkisi: 5 yıllık geriye dönük tarama

Abstract

GİRİŞ: İnme erişkin ölümlerinin ikinci sırasındadır. İnme bakımının özelleşmiş birimlerce yapılması amacıyla inme üniteleri (İÜ) kurulması önerilmektedir. Hastanemizde açılan İÜ'nin acil servisinde(AS) iskemik inme hastasının yönetimine etkisinin avantaj ve dezavantajlarını araştırmayı amaçladık.METOD: Bu geriye dönük çalışmada, Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi(DEÜH) İÜ'nin açılmasından önce ve sonraki toplam 5 yıllık süreci içine alan 01.01.2005-31.12.2009 tarihleri arasında acil servise iskemik inme ile başvurmuş hastaların geriye dönük yönetimleri, tedavileri ve sonlanımları tarandı. BULGULAR: Beş yılık çalışma süresince acil serviste iskemik inme tanısı alan toplam 1546 (İÜ‘den önce 583 (%38) ve İÜ'den sonra 963 (%62)) hasta saptandı. Her iki grupta hastaların acil serviste ortalama kalış süreleri arasında anlamlı fark bulunmadı(İÜ‘den önce 15,6±22,7 saat vs. İÜ'den sonra 15,7±19,1 saat, p=0,93). Motor ve sensoryel bulgular erkeklerde, bilişsel bulgular ise kadınlarda daha sık görüldü (X2=194,08, p=0,00; X2=6,68, p=0,01). Kol ve bacakta güç kaybı, konuşma bozukluğu, bilinç bulanıklığı olması, nöbet, senkop olması ilk üç saatte hastane başvurusu oranını artırmaktadır (p=0,00). İÜ öncesi ve sonrası arasında trombolitik tedavi uygulanması açısından anlamlı fark vardı (p=0,00). İÜ sonrası dönemde İÜ öncesi döneme göre ölüm oranında belirgin fark saptanmadı (X2=1,71, p=0,19; OR:1,29 RR:1,27).SONUÇ: Hastanemizde İÜ'sinin açılmasın en önemli yararı akut iskemik inme hastalarına trombolitik tedavi uygulama sayısında artış olmasıdır. Bununla beraber İÜ sonrası hasta sayısında iki kat civarı artışa rağmen acil serviste kalış süresinde artma ve hastane içi ölümlerde artış olmadığı görüldü. Bu çalışmada İÜ'nün açılmasının acil servislerin işleyişine doğrudan bir yararı gösterilemedi.INTRODUCTION: Stroke is the second leading cause of deaths among adults. It has been encouraged to establish regional stroke unites (SU). We aimed to investigate the cos and pros of our hospital's SU to the management of ischemic stroke patients in emergency department (ED).METHOD: In this retrospective study, the file charts of ischemic stroke patients who had been admitted to emergency department during a 5-year period between 1st of January, 2005 and 31st of December 2009 were reviewed according to ED management, treatment modalities and outcomes. RESULTS: During a 5-year period a total of 1546 ischemic stroke patients were identified (before SU 583 (38%) and after SU 963 (62%). There was not a statistically significance between two groups according to mean length of stay in the ED (before SU 15,6 hrs vs. after SU 15,7 hrs, p=0,93). Among men, motor ve sensorial symptoms and among cognitial symptoms were more prominent findings (X2=194.08, p=0,00; X2=6.68, p=0.01). Weakness in extremities, slurred speech, altered mental status, seizure and syncope were significantly related with early ED admission at first the 3-hour period (p=0.00). There was a significant difference between before SU and after SU according to thrombolytic therapy (p=0.00). According to outcomes, there was not significant difference between before SU and after SU for rates of deaths (X2=1,71, p=0,190; OR: 1,29 RR: 1,27).CONCLUSION: The most important benefit of SU in our hospital is the significant increase in thrombolytic therapy for acute ischemic stroke patients. However mean length of stay in the ED and the rate of in-hospital deaths were not increased despite two fold increase in patient population of ED after SU. This study failed to demonstrate that establishing the SU has a clear benefit in means of emergency medical services.