Acil servisimize başvuran Akut Atriyal Fibrilasyon'lu olgularda tercih edilen tedavi yönetimlerinin ve ritim kontrolü sağlamadaki etkinliklerinin değerlendirilmesi

Abstract

GİRİŞ VE AMAÇ Acil servisimize başvuran akut atriyal fibrilasyon'lu olgularda tercih edilen tedavi yönetimlerinin ve ritim kontrolü sağlamadaki etkinliklerinin geriye dönük olarak değerlendirilmesi GEREÇ VE YÖNTEM Erişkin acil servisimize 01.01.2001-01.11.2009 tarihleri arasında başvuran tanısı akut AF olup semptomlarının ilk 48 saatinde olan ve dışlama kriterlerini içermeyen hastalar çalışmaya dahil edildi. Hastaların kayıtları geriye dönük olarak incelendi. BULGULAR Akut başlangıçlı hemodinamik yönden stabil 380 AF'li hasta çalışmaya alındı. Hastaların yaş ortalaması 61,9 ± 0,7 olup, 220'si (% 57,9 ) kadındı. Acil servisimizde akut AF'li hastaların % 79,5'ine (302) ventrikül hızını azaltmak için ilaç uygulandığı saptandı. Hastaların sonuç ritimleri incelendiğinde 308 (% 81) hastanın sinüs ritmine (SR) döndüğü saptandı. Acil servis izleminde SR'ne dönen hastaların % 95'i gözlemin ilk 12 saatlik döneminde, % 99,4'nün ise ilk 24 saat içinde olduğu belirlendi. Hastaların SR'ne dönüş süresi ortalaması 4,6 ± 0,3 saat olarak ölçüldü (aralık 0,2-29). Acil servisimizde herhangi bir tedavi uygulanmadan takip edilen 38 (% 10) hastanın % 74'ü gözlemde spontan olarak SR sağlandı. Sadece hız kontrol yöntemi uygulanan 182 (% 47) hastanın % 82'inde, sadece ritim kontrol yöntemi kullanılan 40 hastanın % 87,5'inde, hız ve ritim kontrol yönteminin beraber kullanıldığı 120 hastanın % 80'inde SR sağlandı. Acil servise başvurudan önceki son 24 saat içerisinde hız kontrol edici ilaç alan (113) ve almayan (267) hastaların acil serviste medikal tedavi ve gözlemi sonrasında SR'ne dönüşleri karşılaştırıldığında alt gruplar arasında birbirine üstünlükleri olmadığı (P>0.05) bulundu. Acil servise başvuru öncesinde son 24 saat içerisinde ritim kontrol ilaç kullanan hastalardan, propafenon alan grupta amiodaron alan gruba göre SR'ne dönüş oranının daha fazla olduğu görüldü (P=0,001). 2 Hastaların büyük çoğunluğunun (% 70'inin) gözlem sonrasında taburcu edildiği, sadece % 30'unun kardiyoloji servis veya yoğun bakımına yatırıldığı, yatırılan hastalarında% 47'sinin acil serviste SR sağlandığı saptandı. SONUÇ Yapılan çalışmamızda akut başlangıçlı AF'lu hastaların acil servisteki tedavi sonucunda büyük kısmının SR'e döndüğü ve yine bir çoğunda yatışa gerek kalmadığını göstermiştir. AS'de uygulanan tedavi yöntemleri ile (ilaç uygulanmayan, hız kontrol uygulanan, ritim kontrol uygulanan, hız ve ritim kontrol uygulanan) hastaların SR'ne dönüşleri karşılaştırıldığında alt gruplar arasında birbirlerine göre anlamlı bir üstünlük saptanmadı (P=0,736). ANAHTAR KELİMELER Atriyal fibrilasyon, tedavi, ritim kontrol STUDY OBJECTIVE The aim of study the was retrospective assessment of preferred treatment modalities and their efficacy of rhythm control in patients admitted to our emergency department (ED) with acute atrial fibrilation. MATERIAL AND METHOD Adults admitted to our ED between 01.01.2001-01.11.2009 and patients diagnosed of acute AF in the first 48 hours and without exclusion criteria were included in the study. Patients's chart records were reviewed retrospectively. RESULTS 380 AF patients with acute onset and hemodynamically stable were included in the study. The mean age of patients was 61,9 ± 0,7 and 220 (57,9 %) of them were women. In our ED in the 79,5 % (302) of the patients with acute AF, drugs were applied to reduce ventricular rate. When the results rhythm of the patients were examined, 308 (81 %) patients returned to sinus rhythm. It was identified that in the ED follow up 95% of the patients returning SR were in the first 12 hours of observation, 99,4 % of the patients were in the first 24 hours. The average duration of patients converted SR was measured as 4,6 ± 0,3 hours (range 0,2 to 29 ). In our ED, in 74 % of 38 patients followed up without any treatment were provided SR spontaneously during observation. In the 82 % of 182 patients administrated only the speed control, in 87,5 % of 40 patients used only rhythm control, in 80 % of 120 patients used both the rate and rhythm control, SR was achieved. To return SR rhythmæ compare with patients who received speed control medication in last 24 hours (113) and not received group (267), there was no significant differences during ED observation and medical treatment (P>0.05). Medical treatment and observation when the SR turns of the patients use and not use in the last 24 hours speed control medication were compared, there wasn't superiority between the sub-groups. Compare for return to SR who use rhythm control drug before presented emergency department in the last 24 hours, propafenon were significantly effective than amiodarone (P=0,001). 4 The majority of patients (70 %) were discharged after ED observation, only 30 % of admitted the cardiology or intensive care unit. 47 % of hospitalized patients provided SR in ED. CONCLUSION In our study, in the result of treatment in the ED the large parts of the patients with acute onset AF returned to SR and for most of them the admission wasn't necessary. When the treatment methods applied in the ED (drugs not applied, the speed control applied, the rhythm control applied, the speed and rhythm control applied) compared with SRturns of patients there wasn't any significant advantage among sub-groups (P=0,736). KEY WORDS Atrial fibrilation, treatment, rhythm control