Kalkınma politikalarındaki değişim ve kamu yönetimine etkisi

Abstract

Kalkınma düsüncesi ve bunun sonucunda ortaya çıkan kalkınma politikaları, 1945 ile 1980 yılları arasında dünyada önemli ölçüde etkili olmustur. Bu olgu sömürgelerin bagımsızlıklarını kazanmaları sonucunda bagımsız devlet sayısının artmasından ve Soguk Savas dönemine özgü siyasal ve ekonomik kosullardan kaynaklanmaktadır. Birçok azgelismis ülke, Soguk Savasın iki blokundan birinin destegi ile devlet öncülügünde kalkınma programları baslatmıstır. Batı Bloku içinde, Dünya Bankası gibi uluslararası mali kuruluslar, azgelismis ülkelerde ithal ikamesine dayanan sanayilesmeyi desteklemistir. Bu çabalar, devletin ekonomik ve toplumsal alanlardaki rolünü artırmasını gerekli kılmıstır. Kamu yönetimi de devletin bu kapsamlı rolünü karsılamak üzere örgütlenmistir. Dünyanın büyük bölümünde egemen olan bu ekonomik ve siyasal model, gelismis batı ülkelerinin 1970'lerin sonunda ekonomik durgunluk yasaması sonucu krize girmistir. Bu çalısmada, kalkınma politikalarındaki degisiklikler, daha genis toplumsal-ekonomik çerçevede, politik iktisat bakıs açısı ile ele alınmaktadır. Bu degisikligin sonuçları, Türkiye örneginde ekonomi, devlet yapısı ve kamu yönetimi boyutlarıyla incelenmektedir. Yeni liberal küresel egilimlerin ve bu dogrultuda kalkınma düsüncesinde meydana gelen degisikliklerin, Türkiye'de devletin ve kamu yönetiminin dönüsümündeki baslıca itici güç oldugu sonucuna ulasılmaktadır. Türk Kamu Yönetiminde gözlenen yapısal degisiklikler, devletin ulusal kalkınma hedefini terk etmesi ve piyasaya dayanan bir toplumsal-ekonomik sistemi desteklemesi anlamına gelmektedir. Anahtar Kelimeler: 1)Kalkınma Politikaları, 2)Kamu Yönetimi, 3)Yeni Liberalizm, 4) Yönetisim. The idea of development and resulting development policies were influential in the world to a considerable extent between the years of 1945 and 1980. This phenomenon was due to the increase in the number of independent states stemming from decolonisation, and specific political and economic conditions of the Cold War. Many underdeveloped countries initiated state-led development programmes with the support of either of the two blocks of the Cold War. Within the Western block, World Bank and similar international institutions promoted import substituting industrialisation in underdeveloped countries. These efforts required an enhanced role for the state in economic and social spheres. Public administration was also organized to meet this comprehensive role of the state However, this political and economic model prevalent in the greater part of the world run into the crisis as a result of the recession experienced in the Western developed countries in late 1970s. In this study, changes in development policies are treated as the part of wider socio-economic framework from a political economy perspective. Consequences of these changes are followed through economy, state structure and public administration in the Turkish case. It is concluded that neo-liberal global trends and concomitant changes in development thinking are the major driving force to transform the state and the public administration in Turkey. As a result, observed structural changes in the Turkish public administration are the reflections of the state's withdrawal of national development objective and restructure itself to support a market based socio-economic system. Key Worlds: 1) Development Policies, 2) Public Administration, 3) Neo-liberalism, 4) Governance.