Abstract:
Bu çalışmanın amacı, örgütlerde çalışanlar tarafından algılanan güç kaynaklarının neler olduğunu belirlemek ve bu kaynakların örgüte olan bağlılıkları üzerindeki etkilerini araştırmaktır. Bu amaca ulaşmak için öncelikle, bir "güç kaynakları-örgütsel bağlılık ilişkisi" modeli geliştirilmiştir. Daha sonra, a) kişisel güç ve pozisyon gücü algıları, b) örgüte yönelik duygusal, devamlılık ve normatif bağlılık düzeyleri ve c) katılımcıların demografik özellikleri hakkında bireysel düzeyde veri toplamak için bir survey araştırması gerçekleştirilmiştir. Yapısal Eşitlik Modeli (SEM) ile yapılan analiz sonucunda, kişisel güç algılamalarının duygusal bağlılık ve normatif bağlılık; pozisyon gücü algılamalarının duygusal bağlılık, devamlılık bağlılığı ve normatif bağlılık boyutları üzerinde etkili olduğu belirlenmiştir. The aim of the study is to define the power bases perceived by employees and to research the effects of these bases on organizational commitment. To accomplish claimed aim, a "power bases-organizational commitment relations model" was first developed. Then a survey was conducted to collect individual level data on a) personal power and positional power perceptions, b) effective, continuance and normative commitment levels about organization, and c) demographic characteristics of participants. Based on the results acquired by analyzing the model using Structural Equation Modeling (SEM) method, it is found that personal power perceptions effect effective commitment and normative commitment, positional power perceptions effect effective commitment, continuance commitment, and normative commitment dimensions.
