Abstract:
Belirsizlik ilkesi konusunun öğretimi için %44' akran öğretimi, %26 grup ve sınıf tartışması, %26 grupla problem çözme etkinliği, %4 gösteri tekniği ile birlikte problem çözme ve problem oluşturma etkinliğinin yer aldığı ev ödevi çalışmalarını içeren hibrit yaklaşımla öğretim modeli geliştirilmiştir. Bu modelin akademik başarıya ve kalıcılığa etkisini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırmada, "eşitlenmemiş kontrol gruplu yarı deneysel desen" kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu toplam 36 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri 5 sorudan oluşan "Belirsizlik İlkesi Yazılı Sınavı (BİYS)" ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesi "Yazılı Sınav Dereceleme Ölçeği (YSDÖ)" (r= 0,86) ile yapılmıştır. Deney grubu son test ortalaması x=51,33, kontrol grubu son test ortalaması x=23,16 olarak hesaplanmış ve puan ortalamaları arasındaki fark anlamlı bulunmuştur (p=,00). Deney grubunda uygulanan öğretimin etki ölçüsünün (Cohen's d=2,48), kontrol grubunda uygulanan öğretimin etki ölçüsünden (Cohen's d=1,85) daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Deney grubu gecikmiş test ortalaması x=40,72, kontrol grubu gecikmiş test ortalaması x=22,11 hesaplanmış ve puan ortalamaları arasındaki fark anlamlı bulunmuştur (p=,00). \r\n\r\nABSTRACT: A hybrid teaching model, which contains %44 peer tutoring, % 26 group and class discussion, % 26 problem solving within group, % 4 demonstration and finally some homework activities that contain problem construction and problem solving activities, is developed. The hybrid teaching model is employed in order to investigate its effects on students' academic achievement and retention relating Uncertainty Principle of Quantum Physics. The study is administered by a quasi-experimental research design. Sample of the research consisted of 36 undergraduate students. Data of the research was collected by means of "Uncertainty Principle Classical Exam" which is made up of 5 questions. A Rating Scale of Classical Exam (r=0,86), developed by the researchers and is used for the analysis of the data. Post test mean value for the experimental group is 51,33 and post test mean value for the control group is found to be 23,16 so the difference between these two mean values is meaningful (p=,00). Also, size affects of experimental group (Cohen's d= 2,48) higher than size affects of control group (Cohen's d= 1,85). Retention test mean value of experimental group is 40,72 and retention test mean value of control group is 22,11 so the difference between these two mean values is meaningful (p=,00).