Bologna Süreci ve Türk Yükseköğretiminin Bologna Süreciquot123ne uyumu

Abstract

Günümüzde küreselleşme adını verdiğimiz ekonomik yapı ile birlikte "rekabet" unsuru tüm dünyayı içine almaktadır. Rekabet unsuru, üretim faktörlerinin içerisine yeni bir kavramı daha eklemiştir. Önceden toprak, emek, sermaye, girişimcilik diye sayılan faktörlerin arasına "beşeri sermaye" adlı bir faktör katılmıştır.Beşeri sermaye hızlı gelişen teknolojide üretim sürecine insanın kattığı beceri ve bilgileri göstermektedir. Sosyal maliyet açısından da fiziki sermayeden daha cazip olan beşeri sermaye rekabet piyasasının yeni gözdesi olmaktadır. Beşeri sermaye, ülkelerin ekonomik büyümesinin ve kalkınmasının anahtarı olarak düşünülmektedir.Bunun için de "bilgi toplumu" adını verdiğimiz bu çağda Avrupa ülkeleri insan yoğun teknolojiyi tercih etmek istemektedirler. Bu ülkeler rekabet dünyasında fazla üretimi eğitim standartlarını yükselterek gerçekleştireceklerini düşünmektedirler ve Avrupa ülkeleri özellikle de yükseköğretim sistemlerinin kalitesine vurgu yapmaktadırlar.Bu düşünceden hareketle katılımcı sayısı 47 ‘ye ulaşan Avrupa ülkesi "Bologna Süreci" isimli bir yükseköğretim projesi ile katılımcı ülkelerdeki üretim faaliyetlerinde "beşeri sermaye"nin gerçekleştirilmesine çalışmaktadırlar."Bologna Süreci" adlı bu projede katılımcı ülkeler sosyal refahı artırmak istemektedirler ve öğretmen merkezli yaklaşımdan öğrenci merkezli yaklaşıma geçerek bireyselciliğin yayılmasını hızlandırmak istemektedirler.Bu tezin amacı Bologna Süreci'nin içerisindeki uygulamaları incelemek ve yeni yükseköğretim sisteminin üretim faaliyetlerini nasıl ve hangi kanallarla etkilediğini göstermektir. Ayrıca bu tezde sürece katılan ülkelerden Türkiye'nin süreçteki deneyimlerine daha fazla önem verilmektedir ve Türkiye'nin süreçten nasıl etkilendiği araştırılmaktadır. Competitiveness becomes a vital factor in economic interactions across countries nowadays as the globalization intensified. This has changed the structure of the production function. An addition to conventional production factors such as, land, labor, capital and entrepreneurship, human capital appeared as key factor, which plays essential role in international competitiveness. Human capital reflects the accumulated skills and knowledge of human being rapid change in technology and production processes is highly associated with the accumulation of human capital. In terms of social cost, human capital accumulation is cheaper than physical capital accumulation, which is very important for competitiveness in the market. In fact, human capital is now key factor for countries' economic growth and development. In the era of knowledge society today, European countries tend to prefer more human capital intensive technologies to raise their production. These countries think high production within competitive environment is attainable by increasing the education standards, especially putting more emphasis on the quality of tertiary or higher education. In this respect, about 47 European countries came together and introduced a higher education project called Bologna Process to increase the content of human capital in the production activity in participant countries. Countries that take part in the Bologna Process put forward that the social welfare gain would be higher and spread faster across individuals under "student based approach" than the traditional "teacher based approach". The aim of the thesis is to investigate the practices in the context of Bologna Process in details and to show how and through which channels the new system of higher education would affect production activity. In addition, the thesis gives more emphasis to Turkey's experience in this Process, as a participant country and investigates how Turkey has been affected from the Process.