Fizik aktivitenin kalp damar hastalıkları risk faktörleri ve 10 yıllık koroner kalp hastalığı riski üzerine etkisi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı fizik aktivitenin kalp damar hastalıkları risk faktörleri ve 10 yıllık Koroner Kalp Hastalığı (KKH) riski üzerine etkisini incelemektir. Yöntem: Araştırma randomize kontrollü bir girişim çalışmasıdır. Araştırmaya Framingham risk skoruna göre KKH riski orta düzeyde olan bireyler alınmıştır. Araştırma ölçütlerine uyan bireyler yaşadıkları sokaklara göre girişim ve kontrol olmak üzere 2 gruba ayrılmıştır. Girişim grubunda yer alan bireyler lisanslı beden eğitimi öğretmenleriyle birlikte, haftada 2 gün olmak üzere toplam 6 hafta fizik aktivite programına katılmıştır. Araştırma sonunda girişim ve kontrol grubunun ağırlık, bel ve kalça çevresi, beden kütle indeksi (BKİ), kan basıncı, açlık kan şekeri (AKŞ), total, HDL ve LDL kolesterol değerleri ölçülmüş, Framingham risk puanı ve risk yüzdesi hesaplanmıştır. Karşılaştırmalar Student t ve Mann-Whitney U testleri ile yapılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan girişim ve kontrol grupları arasında yaş, cinsiyet, sigara içimi, beslenme durumu, ağırlık, BKİ, kan basıncı, AKŞ, total, HDL ve LDL kolesterol değerleri bakımından anlamlı fark saptanmamıştır. Bel ve kalça çevresi girişim grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak düşük bulunmuştur. Her iki grupta katılım oldukça düşüktür. Sonuç: Fizik aktivite programlarının sağlık üzerine etkisi kısa sürede ve tek başına görülemeyebilir. Fizik aktivite programının uzun süreli ve beslenme, sigara gibi sağlığı geliştirici girişimlerle birlikte uygulanması ve katılımı arttırmak için farklı yöntemler geliştirilmesi yararlı olacaktır bjective: Aim of the study is to evaluate the effect of physical activity on cardiovascular diseases risk factors and 10 year risk of developing coronary heart disease. Method: Study is a randomized controlled intervention trial. Individuals who had medium risk according to Framingham risk score formed the study group. Individuals who matched the criteria were distributed into intervention and control groups based on the streets they live. Intervention group participated to a physical activity program led by sport trainers for a duration of 6 week and with a 2 times in a week frequency. At the end of the trial weight, waist and hip circumference, blood pressure, Body mass index (BMI), fasting glucose, total cholesterol, HDL-C and LDL cholesterol values were measured and Framingham risk score was calculated. Group comparisons were made by Student t test and Mann Whitney U. Results: There were no significant difference between intervention and control group for the variables; age, gender, smoking, nutritional status, weight, BMI, blood pressure, fasting blood glucose and cholesterol levels. Weist and hip circumference was significantly lower at intervention group compared to control. Participation rate was very low both groups. Conclusion: The effect of physical activity programmes on health may not be viable at short duration and alone. It will be more benefical if the physical activity program will be applied for long term and along with health promoting interventions like healthy nutrition and smoking cessation and to encourage people to PA programme, developing different methodhs will be usefull