Deneysel olarak hipertansiyon ve diyabet oluşturulmuş ratlarda glomerüler değişikliklerin elektronmikroskobik ve immünohistokimyasal olarak incelenmesi

Abstract

Diabetes Mellitus ve hipertansiyonun birlikte seyretmesi böbrek hasarı üzerinde ilerletici etki göstermektedir. Bu çalışmada, ayrı ayrı ve birlikte deneysel diyabet ve nefrektomi modelleri uygulandı ve bu hastalıkların böbrek üzerindeki etkilerinin ultrastrüktürel ve immunhistokimyasal olarak değerlendirilmesi ve bir antioksidan olan lipoik asidin olası tedavi edici etkisinin incelenmesi amaçlandı. Çalışmamızda Wistar suşu ratlar 8 gruba (n=7) ayrıldı. I. grup; Kontrol, II. grup DM, III. grup; 5/6 Nf, IV. grup LA, V. grup 5/6 Nf+DM, VI. grup DM+LAT, VII. grup 5/6 Nf+LAT ve VIII. grup 5/6Nf+DM+LAT. Diyabet modeli 45mg/kg STZ enjeksiyonu ile oluşturuldu ve hipertansiyon modeli için 5/6 nefrektomi modeli uygulandı. dl-α-Lipoic acid 30mg/kg/gün olacak şekilde 8 hafta oral gavaj yöntemi ile deneklere uygulandı. Böbrek dokusu HE, Masson Trikrom ve PAS boyası ile boyandı. İmmünohistokimyasal olarak AT1, VEGF ve ET-1ve Kazpaz-3 antikorları işaretlendi. Ultrastrüktürel olarak GBM ve bowman dış yaprak kalınlıkları ölçüldü. Biyokimyasal olarak kan örneklerinde kreatinin ve BUN değerleri incelendi.Diyabet ve nefrektomi modellerinin ayrı ayrı ve birlikte uygulandığı deneysel gruplarda glomerüllerde, glomerüloskleroz yapıları, mononükleer hücre infiltrasyonu, intersitisiyel fibrozis, damarlarda ve tübüllerde dilatasyon ve hiyalin materyal birikimi ile tübüler yapıların dejenerasyonu gözlendi. Renal hasar histomorfometrik olarak değerlendirildiğinde bowman dış yaprak kalınlığı, glomerül çapı, glomerül/çekirdek oranı, bowman dış yaprak kalınlığı, renal skar alanı ve glomerüloskleroz değerleri ve ultrastrüktürel olarak GBM ve BDYK'ları diyabet ve nefrektomi uygulanan gruplarda artmıştı. Tübülointersitisiyel ve glomerüler AT1 azalırken, VEGF, ET-1 ve Kaspaz-3 artış göstermişti. Aynı gruplarda kreatinin ve BUN değerleri artmıştı. LA verilen gruplarda ise değerlerin kontrol grubuna yakın olduğu gözlendi. Elde ettiğimiz veriler ışığında, diyabet ve hipertansiyonun birlikte gözlenmesinin böbrek hasarının hızlı ilerlemesine neden olduğu, lipoik asidin bu hastalıklara karşı böbrek üzerinde koruyucu/tedavi edici etkisinin olduğu sonucuna varıldı. The concurrence of Diabetes Mellitus and hypertension has a progressive effect on renal damage. In this study experimental diyabetes and nephrectomy have been applied together and separately to evaluate their effects on kidneys both ultrastructurally and immunohistochemically and to investigate lipoic acid, an antioxidant as a possible therapeutic agent. Wistar rats were divided into 8 groups (n=7). Group I; Control, group II; DM, group III; 5/6 Nx, group IV; LA, group V; 5/6 Nx+DM, group VI; DM+LAT, group VII; 5/6 Nx+LAT and group VIII; 5/6Nx+DM+LAT. Diyabetes was formed by 45mg/kg STZ injection and for hypertension nephrectomy 5/6 model was applied. dl-α-Lipoic acid 30mg/kg/day was fed by oral gavage for 8 weeks. Kidney tissue was stained by HE, Masson Trikrom and PAS. AT1, VEGF, ET-1 and Caspase-3 antibodies were labelled immunohistochemically. GBM and bowman outer shell thickness were measured ultrastructurally. Creatinine and BUN levels were measured in blood biochemically.In groups where diyabetes and nephrectomy were applied separately and together, glomerulosclerosis, mononuclear cell infiltration, interstitial fibrosis, vascular and tubular dilatation and hyalin deposition and degeneration of tubular structures were seen in glomerules. When renal damage was evaluated histomorphometrically, bowman capsul thickness, glomerule diameter, glomerule/nucleus ratio, renal scar area and glomerulosclerosis values, and ultrastructural GBM and BCT were increased in diyabetes and nephrectomy groups. Tubulointerstitial and glomerular AT1 was decreased but VEGF, ET-1 and Caspase-3 were increased. Creatinine and BUN values were increased in the same groups. Groups which were given LA had values similar to the control group. In the light of these results we have come to the conclusion that diyabetes and hypertension together increases the rate of renal injury and lipoic acid has a protective/therapeutic effect on kidneys.