Balıkesir üniversitesi sağlık yüksekokulu ebelik bölümü 4. sınıf öğrencilerinin birinci basamak uygulama becerilerine yönelik eğitim programının geliştirilmesi

Abstract

Amaç: Araştırmanın amacı; Balıkesir Üniversitesi Balıkesir Sağlık Yüksekokulu ebelik bölümü dördüncü sınıf öğrencilerinin birinci basamak uygulama becerilerini geliştirmek geliştirmeye yönelik bir eğitim programının oluşturulmasıdır. Yöntem: İhtiyaç belirlemede; 2006 yılı ve 2007 yılında Balıkesir Sağlık Yüksekokulu Ebelik bölümünden mezun olan (n=10) ve birinci basamak sağlık kurumlarında çalışan ebelerin görüşlerine başvurulmuştur. İhtiyaç belirlemeden sonra, ebelik eğitiminde doğum öncesi bakım ve bebek çocuk izlemi eğitim programı geliştirilmiştir. Kontrol grubu, 2009-2010 eğitim-öğretim yılı güz döneminde halk sağlığı dersini alan 39 öğrenciden oluşmuştur. Girişim gurubu, 2010-2011 güz döneminde halk sağlığı dersini alan 40 öğrenciden oluşmuştur. Araştırmanın bağımlı değişkeni beceri düzeyi durumu, bağımsız değişkeni ise eğitim programıdır. Araştırmanın verileri değerlendirme rehberi, geri bildirim formu, ihtiyaç belirleme anket formu ile toplanmıştır. Öğrencilerin doğum öncesi bakım, bebek çocuk izlem puanları Mann-Whitney U testi ile çözümlenmiştir Bulgular: İhtiyaç analizinde; Balıkesir Sağlık Yüksekokulu'ndan mezun ebelerin mezuniyet öncesi dönemde gebe izlem, bebek/çocuk izlem, aile planlaması, kayıtlar konusunda yetersiz düzeyde oldukları saptanmıştır. Geliştirilen eğitim programını almayan kontrol grubunun doğum öncesi bakımda (DÖB) gebeye karın muayenesi yapılması, folik asit, demir kullanımının anlatılması, laboratuar testlerinin değerlendirilmesi, muayene hakkında bilgi verme basamaklarını hiç uygulamadığı saptanmıştır. Bebek/çocuk izleminde, bebeğin hastalık bulgularının sorgulanması, bebeğin reflekslerinin kontrol edilmesi, aşılarının kontrol edilmesi, D vitamini kullanımının sorgulanması, işitme taraması için yönlendirme basamakları hiç uygulanmamıştır. DÖB ve bebek/çocuk izleminde diğer beceri basamakları ile iletişim becerilerini hiç uygulamamış ya da hatırlatıldığı zaman uygulamışlardır. Eğitim programı uygulanan girişim grubunun tamamına yakınının etkili iletişim becerilerini kullandığı, beceri basamaklarına göre izlem yaparak nitelikli DÖB ve bebek/çocuk izlemini eksiksiz yaptığı saptanmıştır. Sonuç: Geliştirilen eğitim programı beceri eğitiminin öğrenilmesi ve uygulanmasında başarılı ve etkili olmuştur. Girişim grubunun tamamına yakını izlem becerilerini eksiksiz uygulamıştır. Objective: The objective of this study is to develop an educational program to improve the primary healthcare practice skills of fourth-year students in the midwifery department at Balikesir University's School of Health. Method: Midwives (n=10) who graduated from the midwifery department of the Balikesir Higher School of Health in the academic years 2007 and 2008, and who had been working in primary health care institutions, were asked for their feedback, in order to establish the need for this study. After the need had been recognized, an educational program was developed for prenatal care and baby-child follow-up in midwifery education. The control group included 39 students who had taken public healthcare courses in the 2009-2010 academic year. The intervention group consisted of 40 students who had taken the same courses in the 2010-2011 academic year. The study's dependent variable was the skill level; its independent variable was the educational program. The data evaluation guide feedback form was collected through a needs assessment questionnaire form. The students' scores for prenatal care and baby-child follow-up were analyzed using the Mann-Whitney U test. Findings: In the needs analysis, the skills of midwives who had graduated from the Balikesir Higher School of Health had been found to be insufficient in subjects such as pregnancy and baby-child follow-ups, family planning and registers. The study found that midwives in the control group, which did not receive the educational program, did not apply some of the steps in prenatal health care, such as examining the bellies of pregnant women, measuring their folic acid, assessing laboratory tests and providing them with information about their examinations. During baby-child follow-up, this group had omitted certain key steps, such as inquiring about any ailments, testing reflexes, asking whether the babies had had vaccinations and were taking vitamin D and recommending hearing screening. In addition, there were other skills in prenatal health care, baby-child follow-up and communication that this group either never applied or applied only after being reminded. However, almost all of the midwives in the intervention group were found to have used communication skills effectively and to have completed prenatal healthcare and baby-child follow-up in the proper order and in a highly qualified manner. Conclusion: The educational program developed for midwife education and practice has been successful and effective. Almost all of the people in the control group have fully applied their healthcare follow-up skills.