Parkinson hastalarında fizyoterapist gözetiminde uygulanan egzersiz programı ile ev egzersiz programının fonksiyonellik ve yaşam kalitesi üzerine etkisinin karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Bu çalışma, Parkinson'lu hastalarda fizyoterapist gözetiminde uygulanan egzersiz programı ile ev egzersiz programının fonksiyonellik ve yaşam kalitesi üzerine etkisini karşılaştırmak amacıyla gerçekleştirildi. Yöntem: Çalışmaya Dokuz Eylül Üniversitesi, Nöroloji Anabilim Dalı Hareket Bozuklukları Polikliniğinde takip edilen 21 hasta katılmıştır. Fizyoterapist gözetiminde uygulanacak egzersiz programı için haftada 3 gün hastaneye gelebileceğini bildiren hastalar çalışma grubuna (n:10), egzersizlerini düzenli olarak evde yapabileceğini bildiren hastalar ev egzersiz grubuna (n:11) dahil edildi. Egzersiz programı haftada 3 gün 45-60 dakika olacak şekilde 10 hafta süre ile uygulandı. Hastaların özürlülük düzeyi ve hastalığın evresi Birleşik Parkinson Hastalığı Değerlendirme Ölçeği (BPHDÖ) ve Modifiye Hoehn-Yahr Skorlaması ile değerlendirildi. Hastaların fonksiyonellikleri: Berg Denge Ölçeği (BDÖ), Dinamik Yürüme İndeksi (DYİ), Fonksiyonel Öne Uzanma Testi (FUT), Süreli Yürü-Kalk Testi (TUG) ve fiziksel performans testleri ile değerlendirildi. Yaşam kalitesini değerlendirmede Parkinson Hastalığı Ölçeği (PDQ-39) kullanıldı. Egzersiz uygulaması sonrası oluşan yorgunluk düzeyi Borg Skalası ile takip edildi. Bulgular: Fizyoterapist gözetiminde egzersiz programını tamamlayan hastaların egzersiz öncesi ve sonrası BPHDÖ'nin mental, günlük yaşam aktivitesi ve motor fonksiyon bölümlerinde, Hoehn-Yahr evresinde, denge, yürüme, fiziksel performans düzeylerinde anlamlı gelişme olduğu saptandı (p 0.05). Sonuç: Egzersiz uygulamalarının, hastaların özürlülük düzeyi, fonksiyonellik ve yaşam kaliteleri üzerinde olumlu etkileri gösterildi. Fizyoterapist gözetiminde egzersiz yapan hastaların denge ve yürüme düzeylerinin ev egzersiz grubuna göre daha fazla geliştiği saptandı. Ancak, egzersiz uygulamalarının her iki yöntemle de yaşam kalitesini arttırmadaki etkisi yetersiz bulundu. Purpose: This study was performed to compare the effects of home exercise program and the effects of exercise program continued in surveillance of physiotherapist, on the functionality and quality of life. Methods: Twenty-one patients who were followed up in Movement Disorders Clinic of Neurology Department of Dokuz Eylul University, participated this study. Patients who reported that they could be at hospital, 3 days a week , for the exercise program implemented under the supervision of physical therapist were included in the study group (n:10) whereas the other patients, who reported that they could do the exercises regularly, were included in home-exercise group. Exercise program was applied 45-60 minutes and 3 days a week for a period of 10 weeks. The levels of disabilities in the patients and the stages of the disease was evaluated by the United Parkinson's Disease Rating Scale (UPDRS) and Modified Hoehn-Yahr Scoring. The functionality of the patients were evaluated by Berg Balance Scale (BBS), the Dynamic Gait Index (DGI), Functional Forward Reach Test (FFRT), Time up-go test (TUG) and physical performance tests. Parkinson's Disease Quality of Life Scale was used to assess the quality of life. The fatigue level occured after the application of the exercises was monitored by the Borg Scale. Results: Significant improvement was found in the mental, activity of daily living, and motor function sections of UPDRS, before and after the exercise, in patients completed the exercise program under the supervision of physiotherapist (p 0.05). Conclusion: The positive effects of the exercise programmes on disability levels, functionality and the quality of life was shown in this study. However the balance, walking and the physical performances of the patients who held the exercises in surveillance of physiotherapist were found to be more advanced when compared with home-exercise group. Both of the methods were found inadequate to influence the quality of life