İn-vivo sıçan zehirlenme modelinde sitalopramın oluşturduğu kardiyovasküler toksik etkilerin geri döndürülmesinde adenozin reseptör antagonistlerinin etkisi

Abstract

Amaç: Sitaloprama bağlı kardiyovasküler toksisitenin geri döndürülmesinde selektif adenozin reseptör antagonistlerinin etkisinin araştırılmasıdır. Yöntem: Sıçanlara 20 mg/kg intravenöz sodyum kromoglikatın (A3 reseptör antagonisti) ardından 4 mg/kg/dk sitalopram infüze edildi. Sitalopram infüzyonundan sonra sıçanlara %5 dekstroz veya DPCPX (8-Cyclopentyl-1,3-Dipropylxanthine; selektif A1 reseptör antagonisti, 20 g/kg/dk) veya CSC [8-(3-chlorostyryl) caffeine; selective adenosine A2a receptor antagonist, 24 μg/kg/min] (n=7 her grup için) 60 dk. infüzyonla verildi. Ortalama arteriyel basınç (OAB), kalp atım hızı (KAH), QRS ve QT süreleri kaydedildi. İstatistiksel analizde ANOVA'yı takiben Tukey-Kramer testi kullanıldı. Bulgular: Sitalopram tüm gruplarda OAB ve KAH'ında azalma (p<0.001), QT uzaması (sırasıyla p<0.001, p<0.01 ve p<0.001) oluşturdu. %5 dekstroz OAB'da 10, 20., 30., 40., 50. ve 60. dakikalarda (sırasıyla p<0.05, p<0.01, p<0.05, p<0.01, p<0.05 ve p<0.05), KAH'da tüm dakikalarda artma (p<0.001) oluşturdu. DPCPX; OAB ve KAH'da 10. dakikadan itibaren artma (OAB için p<0.01, p<0.001, p<0.001, p<0.01, p<0.01 ve p<0.01 ve KAH için p<0.01, p<0.001, p<0.001, p<0.001, p<0.001 ve p<0.001 sırasıyla 10., 20., 30., 40., 50. ve 60. dakikalar) oluşturdu, QT'yi 30, 40, 50 ve 60. dakikalarda kısalttı (sırasıyla, p<0.05, p<0.05, p<0.05 ve p<0.001). CSC; QT'yi yalnızca 60. dakikada kısalttı (p<0.05). DPCPX %5 dekstroz'a göre, QT uzamasını 40. (p<0.01), 50.(p<0.01) ve 60. (p<0.001) dakikalarda kısalttı. CSC %5 dekstroz'a göre, QT uzamasını 60. dakikada (p<0.05) kısalttı. Sonuç: Selektif adenozin A1 reseptör antagonisti DPCPX, sıçanlarda sitaloprama bağlı ortalama arteriyel basınç ve kalp atım hızındaki azalmayı ve QT uzamasını geri çevirdi. Dekstroz grubu ile karşılaştırıldığında DPCPX, QT uzamasını geri çevirdi. DPCPX'in etkileri fizyolojik veya farmakolojik antagonizma ile açıklanabilir. Objective: The aim is to investigate the effects of the selective adenosine receptor antagonists in reversing citalopram-induced cardiovascular toxicity. Methods: Citalopram (4 mg/kg/min) was infused to rats after sodium cromoglycate (A3 receptor antagonist, 20 mg/kg intravenously). After the citalopram infusion, 5% dekstrose, DPCPX (8-Cyclopentyl-1,3-Dipropylxanthine; selective adenosine A1 receptor antagonist, 20 g/kg/dk) or CSC [8-(3-chlorostyryl) caffeine; selective adenosine A2a receptor antagonist, 24 μg/kg/min] (n=7, for all groups) were infused for 60 minutes. Mean arterial pressure (MAP), heart rate (HR), QRS and QT durations were recorded. ANOVA followed by Tukey-Kramer test were used for statistical analysis. Results: Citalopram decreased the MAP and HR (p<0.001) and prolonged the QT (p<0.001, p<0.01 and p<0.001 respectively) in all groups. 5% dextrose increased the MAP at 10th, 20th, 30th, 40th, 50th and 60th minutes (p<0.05, p<0.01, p<0.05, p<0.01, p<0.05 and p<0.05; respectively) and HR for all minutes (p<0.001). DPCPX increased the MAP and the HR after the 10th minute (for MAP p<0.01, p<0.001, p<0.001, p<0.01, p<0.01 and p<0.01 and for HR p<0.01, p<0.001, p<0.001, p<0.001, p<0.001 and p<0.001 respectively 10th, 20th, 30th, 40th, 50th and 60th minutes), shortened the QT at the 30th, 40th, 50th and 60th minutes (p<0.05, p<0.05, p<0.05 and p<0.001 respectively). CSC shortened the QT only at 60th minute (p<0.05). DPCPX shortened the QT at the 40th (p<0.01), 50th (p<0.01) and 60th (p<0.001) minutes and CSC shortened the QT at the 60th minute (p<0.05) compared to 5% dextrose. Conclusion: A selective adenosine A1 receptor antagonist, DPCPX, reversed the citalopram-induced decrease in mean arterial pressure and heart rate and QT prolongation in rats. DPCPX reversed the QT prolongation when compared to 5% dextrose. The effects of DPCPX may be explained with physiologic or pharmacologic antagonism.