Meniere hastalığında uyarılmış vestibüler miyojenik potansiyeller

Abstract

AMAÇ: Bu çalışma Meniere hastalığında uyarılmış vestibüler miyojenik potansiyel (UVMP) değişikliklerini ortaya koymayı, kullanılabilirliğini sorgulamayı ve hastalığın tanı ve izleminde rutin kullanılabilecek bir testin test bataryasına dahil edilmesi sürecine katkı sağlayabilecek bilgilere ulaşmayı amaçlamıştır. GEREÇ VE YÖNTEMLER: Yedisi erkek 19 hasta (ortalama 46.15) çalışma grubunu, yedisi erkek 18 sağlıklı birey ise (ortalama 32.44) kontrol grubunu oluşturdu. Veriler, Meniere hastalarının hasta ve hasta olmayan kulakları ile kontrol grubundaki bireylerin kulaklarına ait 500 Hz, 1000 Hz ve 2000 Hz tone burst uyaranla elde edilen P1 ve N1 dalgalarının latansları ile P1-N1 latans farkları ve aynı dalgaların amplitüdleri ile amplitüd farklarından oluşmaktadır. İstatistiksel analiz Mann-Whitney U testi ile yapılmıştır. BULGULAR: Meniere hastalarının hasta kulaklarında P1 ve N1 latansı kontrol değerlerine göre uzamıştır. Bu uzama P1 latansı için istatistiksel olarak anlamlıdır. P1 ve N1 dalgalarının amplitüdleri ve amplitüd farkları 500 Hz'de azalmıştır. Aynı durum 1000 Hz ve 2000 Hz'de de görülmekle birlikte 1000 Hz'de P1 amplitüdünde ve 2000 Hz'de P1 amplitüdünde ve P1-N1 amplitüd farkında istatistiksel anlamlılık düzeyine ulaşmamıştır. Meniere hastalarının hasta olmayan kulaklarının P1 ve N1 amplitüdleri ve P1-N1 amplitüd farkı kontrol bireylerine göre 500 Hz'de istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azalmıştır. 1000 Hz ve 2000 Hz'de ise P1 latans uzaması, P1-N1 latans farkında azalma, P1 ve N1 amplitüd azalması ve P1-N1 amplitüd farkında anlamlı azalma vardır. SONUÇ: Meniere hastalarında UVMP ile saptanan temel iki değişiklik, P1 ve N1 dalgalarının latanslarında uzama ve amplitüdlerinde azalmadır. Uyarılmış vestibüler kas potansiyeli Meniere hastalarının değerlendirilmesinde kullanılabilecek basit, hızlı ve ucuz bir test yöntemidir. OBJECTIVE: This study was designed in order to clarify the changes in vestibular evoked myogenic potentials (VEMP) in Meniere disease. In addition, its role and feasibility as a test battery in diagnosis and follow-up of Meniere disease was evaluated. MATERIAL AND METHODS: The study population included 19 patients with Meniere disease (7 male, 12 female; mean 46.15 years) and 18 healthy volunteers (7 male, 11 female; mean 32.44 years). All the data comprised of P1 and N1 wave latency, P1-N1 latency difference, P1 and N1 wave amplitude and P1-N1 amplitude difference were obtained from diseased ears and non-diseased ears of the patients with Meniere disease, and ears of healthy volunteers using 500 Hz, 1000 Hz and 2000 Hz tone burst stimuli. Statistical analysis was performed using Mann-Whitney U test. RESULTS: In the diseased ears of patients with Meniere disease, the P1 and N1 latency was elongated when compared with ears of healthy volunteers. The difference was statistically different for P1 latency. The amplitude of P1 and N1 waves, and the amplitude difference were decreased in 500 Hz data. Similar results were obtained in 1000 Hz and 2000 Hz tone burst results. However, it was not statistically significant in P1 amplitude of 1000 Hz and P1 amplitude as well as P1-N1 amplitude difference of 2000 Hz. Statistically significant decrease in P1 and N1 amplitude, and P1-N1 amplitude difference of nondiseased ears of the patients with Meniere disease were obtained in 500 Hz data. Additionally, a statistically significant increase in P1 wave latency, decrease in P1-N1 latency difference, decrease in P1 and N1 amplitude and difference in P1-N1 in 1000 Hz and 2000 Hz were detected. CONCLUSION: The increase of P1 and N1 wave latency and decrease of both amplitudes are the two principal changes in VEMP of patients with Meniere disease. Vestibular evoked myogenic potential is an easy, fast and relatively inexpensive test for the evaluation of patients with Meniere disease