Farklı fiziksel aktivite düzeyine sahip olan yaşlılarda fiziksel uygunluk, düşme riski ve düşme korkusu ilişkisinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Fiziksel aktivite düzeyi (FAD) farklı olan yaşlılarda sağlıkla ilgili fiziksel uygunluk ile düşme riski ve düşme korkusu arasındaki ilişkiyi incelemektir. Yöntem: Çalışmaya İzmir Valiliği Nebahat Dolman Yaşlı Hizmet Merkezi?ne kayıtlı 45 yaşlı dahil edildi. Olgular, PASE (Yaşlılar için Fiziksel Aktivite Anketi) skorlarına göre FAD düşük grup (Grup 1, n=27) ve yüksek grup (Grup 2, n=18) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Olgulara kas kuvveti, kassal endurans, aerobik endurans, esneklik testleri uygulandı, beden kitle indeksleri (BKİ) hesaplandı, düşme riski, dinamik denge ve düşme korkuları değerlendirildi. Bulgular: Grup 2?nin alt gövde kuvveti, üst gövde enduransı, aerobik enduransı, gövde ekstansiyon ve lateral fleksiyon esnekliği, BKİ ve dinamik dengesi Grup 1?e göre anlamlı olarak daha iyiyken (p<0.05), grupların hamstring ve gövde fleksiyon esnekliği, düşme riski ve düşme korkuları benzerdi (p>0.05). Grup 1?de düşme riski ile alt gövde kuvveti, üst gövde enduransı, aerobik endurans, gövde ekstansiyon, sağ ve sol gövde lateral fleksiyon esnekliği arasında istatistiksel açıdan anlamlı ilişki belirlendi (p>0.05). Grup 2?de ise düşme riski ile üst gövde enduransı, aerobik endurans, sağ ve sol gövde lateral fleksiyon esnekliği arasında istatistiksel açıdan anlamlı ilişki bulundu (p>0.05). Düşme korkusu için yapılan değerlendirmelerde, yalnızca Grup 1?de düşme korkusu ile gövde ekstansiyon esnekliği arasında istatistiksel açıdan anlamlı ilişki bulundu. Sonuç: Bu çalışmada yüksek FAD?nin fiziksel uygunluk ve dinamik dengeyi geliştirdiği, düşme riski ve düşme korkusu üzerinde ise etkisinin olmadığı gözlenmiştir. Ayrıca farklı FAD?ye sahip yaşlılarda fiziksel uygunluğun geliştirilmesinin, düşme riskini azaltabileceği ancak düşme korkusuna etkisinin olmayacağı sonucuna ulaşılmıştır. Purpose: To examine the relationship between health related physical fitness, falling risk and fear of falling in elderly with different physical activity levels (PAL). Methods: 45 elderly who are enrolled in İzmir Governorship Nebahat Dolman Elderly Service Center were included in this study. According to PASE (Physical Activity Scale for Elderly) results, cases were divided into two groups as group with low PAL (Group 1, n=27) and group with high PAL (Group 2, n=18). Muscle strenght, muscle endurance, aerobic endurance and flexibility tests were applied to cases, body mass index (BMI) were calculated, falling risk, dynamic balance and fear of falling were evaluated. . Results: While lower body strength, upper body endurance, aerobic endurance, extension and lateral flexion flexibility of trunk, BMI and dynamic balance of group 2 were significiantly better than group 1 (p<0,05), hamstring and flexion flexibility of trunk, falling risk and fear of falling of the groups were similar (p>0,05). In group 1, significiant relationship was found between falling risk and lower body strength, upper body endurance, aerobic endurance, extension, right and left lateral flexion flexibility of trunk (p<0,05). However in group 2, significiant relationship was found between falling risk and upper body endurance, aerobic endurance, right and left lateral flexion flexibility of trunk (p<0,05). On the assesments for fear of falling, there was a statistically significant relationship only between fear of falling and extension flexibility of trunk in group 1. Conclusion: In this research it was observed that high PAL improves physical fitness and dynamic balance, yet has no effect on risk of falling and fear of falling. Additionally, it was determined that improving physical fitness on elderly with different PAL, might decrease falling risk but has no effect on fear of falling.