Abstract:
Amaç: Çalışmamızın amacı Q açısı, taban altı basınç değerleri, naviküler kemik düşme testi, kalkaneo-tibial açı ve femoral anteversiyon açısı arasındaki ilişkiyi incelemektir. Yöntem: Çalışmaya yaş ortalamaları 22,3±2.53 yıl olan sağlıklı 64 kişi (33 erkek, 31 kadın) dahil edildi. Katılımcılar Dokuz Eylül Üniversitesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu Denge ve Yürüme Analizi Laboratuarı?nda değerlendirmelere alındı. Antropometrik değerlendirmeler için kalkaneo-tibial açı, Q açısı, naviküler kemik düşme testi ve femoral anteversiyon açısı kullanıldı. Dinamik plantar basınç değerlendirmesi için EMED-m (Novel gmbh, Almanya) kullanıldı. Bulgular: Katılımcıların ortalama Q açısı değerleri ayakta 110±3.98, sırtüstü yatışta ise 120±3.64 olarak bulunmuştur. Cinsiyetler arası Q açısı farkı anlamlı çıkmamıştır (p=0.697). Q açısının 1. Metatars ve parmak, 2. Metatars ve parmak, 5. Metatars ve parmak, total ayak ve orta ayak maksimum kuvvetlerini, tepe basınçlarını, basınç-zaman integrallerini ve kuvvet zaman integrallerini anlamlı olarak değiştirdiği bulunmuştur. Sonuç: Q açısının ölçülmesi ölçüm tekniği nedeni ile düşük hassasiyet ve iç tutarlılık seviyelerine sahip olmasına rağmen farklı klinik durumlarda ayak altındaki potansiyel risklerin öngörülebilmesi açısından önemli bir kinematik veri olduğunu düşünmekteyiz. Yine de Q açısı ölçüm tekniklerinin standardizasyonu ve klinik problemlerde nasıl yorumlanacağı konularında ileri araştırmalar gerekmektedir. Objective: The aim of this study was to determine relationship between Q angle, foot plantar pressure, navicular drop test, calcaneo-tibial angle and femoral anteversion angle. Method: 64 healthy participants with an average age of 22,3±2.53 (33 male, 31 female) were included in the study. Evaluation were conducted at Dokuz Eylul University School of Physical Therapy and Rehabilitation Balance and Gait Analysis Laboratory. Calcaneo-tibial angle, navicular drop test, femoral anteversion angle, Q angle were measured as for anthropometric EMED-m (Novel gmbh, Almanya) was used for dynamic foot plantar pressure measurements. Results: The average Q angle values in standing and supine positions were 11± 3.980 and 12±3.640, respectively. There was no significant difference in Q angles between male and female participants (p=0.697). Stepwise-backward regression analysis showed that Q angle values contributed to peak pressures, maximum forces, force-time integrals and pressure-time integrals of 1st toe and metatars, 2nd toe and metatars, 5th toe and metatars, midfoot and total foot. Conclusion: Although Q angle measurement has low sensitivity and reliability levels due to measurement technique, we think it may be considered as an important kinematic data to predict potential risks under the foot in various clinical conditions. Still, standardization of Q angle measurements and how it is interpreted in clinical problems may require further research.
