Subakromiyal sıkışma sendromunda mulligan ve proprioseptif nöromusküler fasilitasyon yöntemlerinin ağrı, fonksiyon ve yaşam kalitesi üzerine etkileri

Abstract

Amaç: Çalışmamızın amacı, Subakromiyal Sıkışma Sendromu'nda (SSS) Mulligan ve Proprioseptif Nöromuskuler Fasilitasyon (PNF) yöntemlerinin omuz ağrısı, üst ekstremite fonksiyonelliği ve yaşam kalitesi üzerine etkilerini belirlemek ve etkiler arasında fark olup olmadığını karşılaştırmaktır. Yöntem: Çalışmaya Özel Balçova Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Dal Merkezi'ne SSS tanısı ile başvuran ve çalışmaya kabul edilme kriterlerine sahip yaş ortalaması 50,3±1,13 yıl olan toplam 40 hasta (26'sı kadın, 14'ü erkek) dahil edildi. Tedavi öncesi hastalar basit rasgele sayılar tablosu kullanılarak iki gruba ayrıldı. Grup 1'deki olgulara standart fizyoterapi programına ek PNF tekniklerinden ?kas-gevşe aktif hareket? ve Grup 2 olgularına da standart programa ek olarak Mulligan tekniği uygulandı. Tüm uygulamalar haftada 5 gün, 4 hafta olacak şekilde toplam 20 seans uygulandı. Hastaların omuz ağrısı, üst ektremite fonksiyonelli (Constant Omuz Skoru) ve yaşam kalitesi (Kısa Form SF-36) değerlendirmeleri yapıldı. Değerlendirmeler tedavi sonrası ve 3. ayda tekrarlandı. Bulgular: Tedavi öncesi değerlendirmesinde demografik özellikler, ağrı şiddeti, Constant omuz skoru ve SF-36 yaşam kalitesi skorları her iki grupta da benzerdi ve iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (p>0.05). Tedavi sonrası ve 3. ay değerlendirmelerde Grup 1 ve Grup 2 hastalarında ağrı şiddetinde azalma, Constant omuz skorunda artış olduğu ve tedavi öncesi değerlerle karşılaştırıldığında aradaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu belirlendi (p<0.05). SF-36 skorlarına bakıldığında Grup 1'de fiziksel ve mental komponent skorunda istatistiksel olarak anlamlı artış belirlenirken (p<0.05), Grup 2'de mental komponentteki artış istatiksel olarak anlamlı değildi (p>0.05). Grupların tedavi sonrası ve 3. ay ölçüm sonuçları birbiri ile karşılaştırıldığında ağrı şiddeti, Constant skoru ve yaşam kalitesi skorundaki değişiklerin benzer olduğu, ölçümler arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı görüldü (p>0.05). Sonuç: Sonuçlarımız, SSS konservatif tedavisinde standart fizyoterapiye ek olarak uygulanan PNF ve Mulligan yöntemlerinin omuz ağrısının azalmasında, üst ekstremite fonksiyonelliğinin ve yaşam kalitesinin artmasında etkili olduğu ve bu etkinin 3. ay ölçümlerinde de devam ettiğini göstermiştir. Ek olarak PNF ve Mulligan uygulamalarına bağlı elde edilen gelişmelerin benzer bulunmuştur. Objective: The purpose of the study was to investigate the effects of PNF and Mulligan methods on pain, upper extremity functionality and quality of life in patients with Subacromial Impingement Syndrome (SIS) and to compare the differences between the effects two methods. Method: This study was carried out on 40 patients (26 females, 14 males), mean aged 50,3±1,13 years, who had been diagnosed as SIS admitted to the physical therapy and rehabilitation clinic in Private Balçova Physical Therapy and Rehabilitation Center. Before the treatment, patients were separated into 2 groups using table of random numbers. Standard physical therapy and PNF were applied to Group I (n=20); and standard physical therapy with Mulligan technique were applied to Group II (n=20). All the treatments were performed for 5 sessions in a week, 20 sessions in total. Pain, upper extremity functionality (Constant Shoulder Score) and quality of life (SF-36) measurement were evaluated. The measurements were repeated at the end of the treatment and 3 months later. Results: Before treatment, demographic information, pain severity, Constant Shoulder Score and SF-36 quality of life scores were similar in groups and there was no statistically difference between groups (p>0.05). It?s determined that pain severity decreased, Constant Shoulder Score improved after treatment and also 3 months later in both groups and there was a statistically significant difference when these values compared with those before treatment (p<0.05). Physical component and mental component scores of SF-36 significantly increased in Group 1 (p<0.05). In Group II mental component score of SF-36 didn?t significantly increase (p>0.05). When the measurements of groups which performed after treatment and at the end of the 3. month compared, similar changes for pain severity, Constant Score and quality of life scores were seen showing no statistically significant difference (p>0.05). Conclusion: The results of our study showed that PNF or Mulligan techniques in addition to a standard physical therapy program is effective for decreasing shoulder pain and increasing functional level of upper extremity and quality of life in the treatment of SIS and these effects are lasted even at the 3.month. Additionally, it is found that the improvements due to PNF or Mulligan techniques were similar.