Çocuk eğitim evlerinde barındırılan ergenlerin iletişim ve sosyal beceri düzeylerinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırmada, Çocuk Eğitimevlerinde barındırılan ergenlerin iletişim ve sosyal becerileri bazı demografik özellikler açısından incelenmiştir. Buna göre araştırmanın amacı Çocuk Eğitimevlerinde barındırılan ergenlerin cinsiyetleri, eğitim durumları, anne babalarının birlikte olup olmamalarına, anne babanın eğitim durumuna, ailenin toplam aylık gelirine, yaşadıkları yere (aile ile birlikte, sokakta, devlet koruması altında, arkadaş grubu ile birlikte ve diğer), kardeş sayısına, aile içi şiddet görme ve maddenin kötüye kullanım sıklığına göre iletişim ve sosyal beceri düzeylerini araştırmaktır. Örneklem grubu Ankara, Elazığ ve İzmir Çocuk Eğitimevlerinde barındırılan 12-18 yaş arası suça itilmiş toplam 87 erkek öğrenciden oluşmaktadır. Veriler İletişim Becerileri Envanteri, Sosyal Beceriler Envanteri ve Kişisel Bilgi formu ile toplanmıştır. Verilerin çözümlenmesi aşamasında, demografik değişkenler gruplandırılmış ardından öğrencilere uygulanan ölçekler puanlanmıştır. Ham verilerin çözümlemeleri Bağımsız Grup T Testi, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) ve Pearson Çarpım Moment Korelasyon Katsayısı ile sınanmıştır. Araştırma sonucunda suça sürüklenen ergenlerin iletişim ve sosyal beceri düzeyleri arasında araştırmada belirtilen demografik özelliklerden eğitim durumları, anne babanın birlikte olup olamaması, anne babanın eğitim durumu, ailenin toplam aylık geliri, kardeş sayısı ve maddenin kötüye kullanımına göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermediği bulunmuştur. Bununla birlikte Çocuk Eğitimevlerinde Barındırılan Ergenlerin İletişim Becerilerinin bilişsel alt ölçeği, yaşadıkları yer ve aile içi şiddet görme özelliklerine gore; Sosyal İletişim Becerileri Duyuşsal Alt Ölçeğinde de cezaevine girmeden önce ailesi ile birlikte yaşama durumlarına göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğu görülmüştür. Araştırmada ayrıca Çocuk Eğitimevlerinde Barındırılan ergenlerin İletişim ve Sosyal Beceri Envanterlerinden aldıkları ortalama puanların normal yaşam sürdüren diğer ergenler ile ilgili yapılan çalışmalarda elde edilen ortalama puanlardan daha düşük olduğu saptanmıştır. In this research, the communication and social skills of adolescents who are sheltered in Child Education Centers were examined in terms of some demographic statistics. Thus, the aim of the research was to point out the level of the aforementioned adolescents' social and communication skills according to their educational backgrounds, the relationship status and educational level of their parents, total income of household, places in which they are living (with family, in the street, under the protection of state, with friends etc.), number of siblings, domestic violence and abuse. The sample group was composed of 87 male students between the ages of 12 and 18, whom are sheltered in the Child Education Centers of Ankara, Elazığ and Izmir and are dragged into crime. The data were collected via the communication skills inventory, social skills inventory and personal inquiry form. During the analysis process of the data, demographic variables were grouped and the scales applied to the students were graded. The analysis of the raw data was tested by the Independent Sample T Test, One Way Anova and Pearson Product- Moment Correlation Coefficient. In conclusion, the research demonstrated that educational levels, relationship and educational status of parents, total income of household, number of siblings, and abuse neither made a significant difference nor altered statistics among adolescents who were drawn into crime. However places in which they were living and domestic violence the status according to the statistically significant differences were observed to be. In this research adolescents who are sheltered in Child Education Centers Communication and Social Skills Inventory average scores were lower than other adolescents who continued their normal life.