Müzikli dramatizasyonun ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin empatik eğilimleri üzerindeki etkisi

Abstract

Bu araştırma, müzikli dramatizasyon eğitiminin ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin empatik eğilimleri üzerindeki etkisini incelemek amacı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada öntest-sontest kontrol gruplu deney deseni kullanılmıştır. Araştırma 2009-2010 öğretim yılında İzmir Konak Vasıf Çınar İlköğretim Okulu'nda öğrenim gören ve toplam 50 kişiden oluşan 7. sınıf öğrencileri ile yürütülmüştür. Deney grubunda (n=26) edilgin müzik eğitiminin yanı sıra müzikli dramatizasyon eğitimi, kontrol grubunda (n=24) ise edilgin müzik eğitimi ile ders işlenmiştir. Dersler her iki grupta da araştırmacı tarafından işlenmiştir. Veriler Üstün Dökmen tarafından geliştirilen Empatik Eğilim Ölçeği ile toplanmıştır. Araştırmanın başlıca sonuçları şunlardır: • Edilgin müzik eğitiminin yanı sıra müzikli dramatizasyon eğitimi alan deney grubunun empatik eğilim düzeyleri, edilgin müzik eğitimi alan kontrol grubunun empatik eğilim düzeylerine göre anlamlı fark oluşturmamıştır. • Müzikli dramatizasyon eğitimi alan deney grubunun deney sonrası empatik eğilim düzeyleri deney öncesine göre anlamlı düzeyde gelişmiştir. • Edilgin müzik eğitimi alan kontrol grubunun deney sonrasındaki empatik eğilim düzeylerinde deney öncesine göre anlamlı bir fark oluşmamıştır. • Deney grubunun empatik eğilim düzeyleri ile cinsiyetleri ve akademik başarı düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Purpose of this study was to examine the effects of musical dramatization training on empathy tendencies of secondary school students. In this study, pretest-posttest with control group design was used. Study was conducted with a total of 50 7th grade students attending İzmir Konak Vasıf Çınar Elementary School in 2009-2010 academic year. The experiment group (n=26) received musical dramatization training in addition to passive music education, whereas control group (n=24) received lessons only with passive music education. Data was collected using Empathy Tendency Scale developed by Üstün Dökmen. Main results of the study are as follows: • Empathy tendency levels of the experiment group receiving musical dramatization training in addition to passive music education did not show a significant difference compared to empathy tendency levels of the control group receiving only passive music education. • Empathy tendency levels of experiment group receiving musical dramatization training showed a significant development after the experiment compared to the levels before the experiment. • Empathy tendency level of the control group which received passive music education did not show a significant difference before and after the experiment. • No significant correlation between empathy tendency levels of the experiment group and their gender and academic achievement levels has been detected.\r