SEÇİLMİŞ OECD ÜLKELERİNDE KÜLTÜREL KAMU HARCAMALARININ SOSYO-EKONOMİK BELİRLEYENLERİ ÜZERİNE BİR ANALİZ

Abstract

Bir toplumun kimliği niteliğindeki kültür toplumsal birliğin geliştirilmesinde önemli bir unsurdur. Ayrıca kültürel faaliyetler ve hizmetler bireylerin ortak bir ihtiyacıdır. Dolayısıyla bu tür hizmetlerin devlet tarafından sunulması toplumsal refahı olumlu yönde etkiler. Devletin yaptığı kültür harcamalarını ekonomik, demografik, sosyal ve politik faktörler belirlemektedir. Çalışmada bu faktörlerin kültürel harcamalar üzerindeki etkisi 9 OECD ülkesinin 1990-2009 yılları arasındaki yıllık verisi ile incelenmiştir. Verinin durağanlığı yapısal kırılmaların içsel olarak belirlendiği Panel LM (Lagrange Multiplier) birim kök testi ile yapılmıştır. Daha sonra panel veri analizi tekniği yapılmış ve kültürel harcamalar ile kişi başına gelir artışı ile negatif; nüfus artış hızı, genç nüfusun payı, işsizlik ve mecliste sol partilerin ağırlığını gösteren değişken ile pozitif ilişkili olduğu bulunmuştur. Bununla birlikte demografik faktörlerin diğer faktörlere göre kültür harcamalarını daha fazla etkilediği sonucu ortaya çıkmıştır. Culture, considered as a society identity, is an important element to improve social unity. Besides, cultural activities and services are common need for individuals. Therefore this kind of services provided by government effects the social welfare positively. Public cultural spending is determined by economic, demographic, social and politic factors. This paper examines the effects of these factors on cultural spending for 9 OECD countries by using annual data over 1990-2009 period. We test stationary features of data using Panel LM (Lagrange Multiplier) unit root test which determines the structural breaks endogenously. Then by employing panel data techniques it was found that cultural spending is negatively correlated with per capita income growth and positively correlated with population growth, young population, unemployment and the measure of left-wing party dominance in the parliament. Furthermore we conclude that demographic factors are much more effective on cultural spending then other factors relatively.