Abstract:
Emekli Sandığı'na tabi olanların sosyal güvenliklerini sağlayan 5434 sayılı Kanun, vazifelerini yapamayacak ölçüde bedensel arızaya veya tedavisi imkansız hastalıklara maruz kalanları genel anlamda malûl saymış; bu malûliyet, yasada kesin olarak sayılan belli hal ve sebeplerden ileri geldiği takdirde de, kendilerini vazife malûlü olarak nitelendirmiştir. Maluliyetleri vazife malûllüğüne dahil olmayanlar ise, adi malûl sayılmıştır. Bununla birlikte, bir kimse ilk aşamada vazife malûlü sayılmanın olumlu koşullarını taşısa dahi, eğer malûliyeti, yasanın olumsuz nitelikte koşullar olarak öngördüğü ve vazife malûllüğünün ortaya çıkmasında etken olmamasını istediği bazı hal ve sebeplerden kaynaklanmışsa, o kimsenin vazife malûllüğü hakkında adi malûllük hükümleri uygulanacaktır. Çalışmamızda, bu koşulları da içerdiği şekilde, vazife malûllüğü kavramının unsurları olan "İştirakçi olmak", "malûl olmak", "vazife malûlü sayılmayı gerektiren hal ve sebeplerden dolayı malûl olmak", "vazife malûllüğünü adi malûllüğe dönüştüren hal ve sebeplere yol açmamak" ve "vazife malûllüğünü süresinde bildirmek" koşulları ele alınmaktadır.
