Abstract:
Bu çalışmada, Türkiye'de 67 ilin 1980-1990 dönemi net göç oranları ile kişi başına düşen gelir rakamları arasındaki ilişkiler istatistiksel olarak incelenmiş ve bu kapsamda nüfusun ne kadarlık bir kısmının ekonomik nedenlerle göç ettiği ve dolayısıyla gelirin yöresel dağılımındaki dengesizliklerin giderilmesi durumunda ne kadarlık bir iç göç hareketinin olacağı şeklindeki sorular cevaplandırılmaya çalışılmıştır. Çalışmanın ampirik kısmında, yöresel bazdaki gelir dengesizliğinin iç göç üzerinde önemli rol oynadığı ve bu rolün de net göç veren illerin düşük gelir düzeyinden ziyade net göç alan illerin yüksek gelir düzeylerinden kaynaklandığı anlaşılmıştır. Çalışmanın bir diğer bulgusu, net göç veren illerin kişi başına düşen ortalama gelir düzeyinin Türkiye ortalamasına yakınsaması durumunda bu illerin net göç oranının %25 oranında bir azalma göstereceğidir. Buradan, net göç veren illerden diğer illere göç eden her 100 kişinin yaklaşık 25'inin mekanlarını ekonomik nedenlerle değiştirdiği anlaşılmaktadır. Duruma net göç alan iller açısından bakıldığında, iç göç kararının, daha çok, göç alan yörelerdeki yüksek gelir düzeyinden etkilendiği anlaşılmaktadır. Şöyle ki, net göç alan illerde kişi başına düşen ortalama gelir ülke ortalamasına yakınsadığında bu illerin net göç hızı %70 oranında azalacaktır. Bunun anlamı, net göç alan illere gelen her 100 kişinin 70'i ekonomik nedenlerle daimi ikametgahlarını değiştirmektedir.
