Omurga Stabilizasyonu

Abstract

Amerika Birleşik Devletleri'nde 200.000'den fazla kişinin spinal yaralanmalı olduğu ve her yıl 10.000 yeni olgunun görüldüğü bildirilmektedir. Bu hastaların yaklaşık 4.200'ünün hastaneye varmadan önce öldükleri tahmin edilmektedir. Yaralanmaları önlemeye yönelik eğitim, hastane öncesi uygun değerlendirme, stabilizasyon ve transport ile spinal travmalara bağlı mortalite ve morbidite azaltılabilir. Spinal travmaların en sık nedeni motorlu araç kazalarıdır. Diğer nedenleri düşmeler, penetran yaralanmalar ve spor yaralanmalarıdır. Spinal travma sıklıkla omurganın fizyolojik hareket sınırından daha fazla zorlanması ile oluşur. Spinal travmaya sıklıkla neden olan spesifik yaralanma mekanizmaları aksiyel yüklenme, aşırı fleksiyon, hiperekstensiyon, hiperrotasyon, aşırı lateral eğilme ve distraksiyondur. Spinal travmayı düşündüren semptom ve bulgular; ağrı, hareketle ağrı, duyarlılık, deformite, spinal alanda kesi, morluk, paralizi, parestezi ve güçsüzlüktür. Spinal yaralanmalar sprain, strain, fraktür, dislokasyon ve kord yaralanması olarak sıralanabilir. Spinal kord primer ya da sekonder yaralanabilir. Spinal kord lezyonları komplet ve inkomplet olarak sınıflanır. Spesifik spinal yaralanma türüne bakmazsızın olası spinal kord yaralanmasını düşündüren semptom ve bulguları olan tüm hastalarda klinik muayene bulguları ve radyolojik görüntüleme yöntemleri ile spinal kord yaralanması dışlanıncaya dek omurga stabilizasyonu sağlanmalıdır. More than 200.000 wounded of spinal injury are presently living in the United States, and more than 10.000 new cases occur per year. Of these patients, an predictable roughly 4200 will die before admission to a hospital. Education in injury prevention, prehospital assessment, and proper immobilization and transportation of these patients can decrease morbidity and mortality. Most spinal cord injuries result from motor vehicle accidents, followed by falls, penerating injuries and sport injuries. Spinal injury most commonly results from the spine being forced further than its physiological limits of motion. The specific mechanisms of injury that frequently cause spinal trauma are axial loading; extremes of flexion, hyperextension, or hyperrotation, excessive lateral bending and distraction. Spinal cord injury, includes the following signs and symtoms; pain, tenderness, painful movement, deformity, cuts, bruises over spinal area, paralysis, paresthesias and weakness. Spinal injury may be classified as sprains, strains, fractures, dislocations, and cord injuries. The spinal cord may sustain primary or secondary injury. Lesions of the spinal cord are classified as complete or imcomplete. Regarless of the specific injury, all patients with suspected spinal trauma and signs and symtoms of spinal cord injury should be immobilized, and unnecessary movement should be avoided until injury to the spine or spinal cord can be excluded by clinical examination and radiography.