Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi acil servisi ocak 2007-haziran 2010 yılları arasında kardiyak arrest vakalarının analizi

Abstract

Türkiye'de geçmişte kardiyak arrestlerin yaşam oranları hakkında çok fazla veri bulunmamaktadır. Kardiyak arrest vakalarını, 3. basamak acil servisimizde geriye dönük olarak 3,5 senelik bir periyodda inceledik. Amacımız acil servis içi veya acil servis dışında arrest olan vakaların demografik özelliklerini belirlemektir. METOD: Acil servise getirilen veya acil servis içinde kardiyak arrest gelişen vakalar çalışmaya dahil edildi. Veriler geriye dönük olarak acil servis sevk formlarından, ambulans vaka formlarından, acil servis ve hastane kayıtlarından elde edildi. Kardiyak arrest vakaları olayın olduğu yere göre acil servis içi (AİKA) ve acil servis dışı (ADKA) olarak iki gruba ayrıldı. BULGULAR: 1 Ocak 2007 ile 30 Haziran 2010 arasında 205.771 hasta acil servise başvurdu. 42 aylık dönemde toplam 1473 kardiyak arrest vakası mevcuttu. AİKA ve ADKA vakalarının sayıları sırasıyla 1047(%71) ve 426(%29)'idi. Travmatik kardiyak arrestlerin sayısı 52(%3,5)'idi. AİKA grubunda KPR yapılan hasta sayısı, anlık sağ kalım (20 dakikanın altında), 24 saatlik yaşam, 30 günlük yaşam ve 30. gün sonunda taburcu olan hasta sayıları sırasıyla; 1,045 (99.8), 434 (42), 344 (33), 144 (13.7) ve 40 (3.8)' idi. ADKA grubunda KPR yapılan hasta sayısı, anlık sağ kalım (20 dakikanın altında), 24 saatlik yaşam, 30 günlük yaşam ve 30. gün sonunda taburcu olan hasta sayıları sırasıyla; 370 (86.7), 157 (43), 118 (32), 63 (17) ve 11 (2.9)'di. Çalışmamızda AİKA ve ADKA grupları arasında yaşam oranları açısından anlamlı bir fark saptanmadı. AİKA ve ADKA gruplarının ikisinde de acil servis içinde en sık arrest ritmi asistoli idi (sırasıyla %86.7 ve %61.6). SONUÇ: Bu çalışma Türkiye'nin önceden yayınlanmış benzer bir çalışmanın olmadığı bir bölgesinde, kardiyak arrest sonrası taburculuk oranlarını ilk kez ortaya koyması açısından önemlidir. Survival rates for cardiac arrests in Turkey are not frequently reported previously. We have investigated cardiac arrest cases a three and a half year back period in our tertiary emergency department. Our aim is to identify the demographic characteristics of cardiac arrest cases which had occurred either in emergency department or out-of- emergency department. METHOD: Cardiac arrests which were presented to ED were included into the study. Data were retrospectively collected from emergency dispatch records,ambulance patient case notes, emergency department and in-hospital records. Cardiac arrest cases were divided into two groups according to incident place as in emergency department (IECA) and out-ofemergency department (OECA). RESULTS Between 1st of Jan, 2007 to 30th of June 2010, 205,771 patients had been admitted to ED. There were totally 1,473 cardiac arrest cases during the 42-month study period. The number of IECA and OECA patients were 1,047(71%) and 426 (29%), respectively. The number of traumatic cardiac arrests were 52 (3.5%) patients among overall. In IECA group; the rate of CPR initiation, return of spontaneous circulation (ROSC) in 20 minutes, survival in 24 hours, survival in 30 days and discharge after 30th day were as 1,045 (99.8%), 434 (42%), 344 (33%), 144 (13.7%) and 40(3.8%) patients, respectively. In OECA group; the rate of CPR initiation, return of spontaneous circulation (ROSC) in 20 minutes,survival in 24 hours, survival in 30 days and discharge after 30th day were ; 370 (86.7%), 157 (43%), 118 (32%), 63 (17%) and 11 (2.9%) patients, respectively. We could not find any statistical relationship between IECA and OECA survival rates. The most frequent arrest rhtym was asystole both in IECA and OECA (86.7% and 61.6%) in ED. CONCLUSION: This is an important data study which reveals the survival rates of cardiac arrests in a region of Turkey where there has not been any published scientific data before.