Ratlarda oluşturulan deneysel kısa barsak modelinde orogastrik benefiberin intestinal adaptasyon üzerindeki etkisi

Abstract

Kısa barsak sendromu herhangi bir nedenle yaygın ince barsak rezeksiyonu sonrası vücutta görülenæ malnütrisyon, dehidratasyon, elektrolit bozuklukları, vitamin eksiklikleri (B12, ADEK), ishal ve steatore ile ortaya çıkan klinik bir tablodur. (1)Kalan ince barsak bölümünde . sindirim ve emilim işlemini kompanze etmeye yönelik gelişen olaylara intestinal adaptasyon adı verilmiştir. İnce barsak boy, çap ve kalınlığında artış, tüm intestinal tabakalarda hiperplazi ve/veya hipertrofi ile emilim ve sindirim işlevi güçlendirilmeye çalışılmaktadır (1,2). İntestinal adaptasyonu hızlandırmak ve güçlendirmek KBS'lu hastaların tedavisinde umut veren seçeneklerden birisidiræ bu amaçla çeşitli büyüme hormonları (GH, EGF, TGF-?, GLP-2), makro ve mikronütrientler kullanılmakta ve bu alanda çok sayıda deneysel ve klinik çalışma yapılmaktadır, ancak varılan nokta halen istenilen düzeyde değildir, bu amaçla birçok araştırıcı bu konu üzerinde çalışmaktadır (33). Endojen bakteriler ve dietteki lif KZYA lerinin prekürsörleridir. Diet lifinin tanımı zordur. Pekçok kimyasal maddeden oluşur. Genel olarak sindirilmeyen ancak kolon bakterileri tarafından hidrolize edilen nişastasız polisakkaridlerden ve liften oluşur. Diet lifinin yüksek vizkozitesi ince barsak mokozal hücre proliferasyonunu arttırdığını gösteren çalışmalar vardır.(32) Ayrıca enteroglukagon gibi ince barsak hücre proliferasyonunu artıran peptit hormonları aktive ettiği gösterilmiştir.(35) Başka bir çalışmada ince barsak mukozal kitle ağırlığının ,İntestinal hücre DNA ve RNA miktarlarının diet lifin ( Guar Gum) etkisiyle arttığı gösterilmiştir.(33) Diet lifinin suda çözünen kısmı kolonda tamamen fermentasyona uğraræ goma, pektin, musil ve hemiselüloz oluşur. Bu lifin kolon mukoza proliferasyonuna yol açtığı bilinmektedir. Guar tohumlarından elde edilen, galaktazdan oluşan sORuda eriyen bir polisakkaridin işlenmesinden sonra çözünür guar gum elde edilmektedir (Benefiber®, Novartis). Benefiber guar gum ile aynı kimyasal yapıdadır. Benefiber yüksek miktarda bütirat türevidir. Bütirat kolon mukoza hücrelerinin doğrudan besin kaynağıdır. Molekül ağırlığı 16.000-30.000 daltondur. Kolonda tamamen çözünür ve fermente olur (36). İnvitro fermentasyon ölçümlerinde feçeste, asetat/ propiyonat/ bütirat oranları alımdan 6 saat sonra 60/25/15 ve 24 saat sonra 50/24/23 olarak saptanmıştır (36). Bu çalışmada Benefiberin ( Guar gum) intestinal villus hücre proliferasyonu, intestinal adaptasyon ve anastomoz iyileşmesi üzerindeki etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Background / aims: Short Bowel Syndrome is a clinical condition which occurs after significant length of small intestinal resection, and mainly characterized by malnutrition, diarrhea, nutrient deficiency, and weight loss. After massive small intestinal resection gross and microscopically changes begins immediately in the remnant small intestine called intestinal adaptation. Although many experimental and clinical studies have been performed for enhancing intestinal adaptation, results are controversial. Benefiber® is a partially hydrolyzed guar gum compound which consists of polysaccharide fiber. High dietary fiber stimulates intestinal mucosal proliferation by activating peptide hormones. The aim of the study was to determine the effects of orogastric Benefiber supplementation on intestinal adaptation in a rat model of SBS. Materials and methods: Twenty-seven male Wistar rats (213-300 g) were randomly divided into 3 groups: Sham group rats (n=7) underwent bowel transection and reanastomosisæ Control group rats (n=10) underwent 80% small bowel resectionæ Benefiber group rats (n=10) underwent 80% small bowel resection and were treated with orogastric Benefiber (0.125 g/day) for 13 days. The intestinal adaptation was quantified with morphological (mucosal thickness, villous height and crypt depth) and biochemical analysis (mucosal and intestinal protein levels), and blood samples were collected for serum albumin and total protein levels. Results: Throughout the experiment, there was no significant difference in body weight changes between the Control group and the Benefiber group. Benefiber treatment significantly increased intestinal villous height and mucosal thickness (P=0.014 and P=0.031, respectively). There was no significant difference between Control group and Benefiber group in terms of crypt depth, goblet cell count and intestinal length. Mucosal protein and intestinal protein levels were also higher in Benefiber group than in Control group (P=0.002 and P=0.019, respectively). On day 14, serum albumin and total protein levels were significantly higher in Sham group compared to Control and Benefiber groups (P=0.038and P=0.041, respectively)æ which were similar in Control and Benefiber groups. Conclusion: These findings suggest a benefit of enteral Benefiber supplementation on intestinal adaptation in a rat model of short bowel syndrome.