DSpace Repository

Tigesiklin ve vankomisin antibiyoterapi etkinliklerinin in vitro metisiline dirençli staphylococcus aureus (MRSA) ile oluşturulan biyofilm modelinde karşılaştırılması<br>

Show simple item record

dc.contributor.author Aslan, Halil
dc.date.accessioned 2015-11-27T16:46:27Z NULL
dc.date.available 2015-11-27T16:46:27Z NULL
dc.date.issued 2009
dc.identifier.uri http://hdl.handle.net/20.500.12397/13348 NULL
dc.description.abstract Günümüzde yüksek mortaliteye, uzun süreli hospitalizasyona (hastanede yatış) ve artan maliyete yol açan kan dolaşımı enfeksiyonlarının en sık sebebi damar içi kateterlerdir. Tüm kateter ile ilişkili enfeksiyonların %75-90'ını stafilokoklar oluşturur. Koagülaz negatif stafilokoklar (KNS) bu enfeksiyonların %35-50'sinden sorumludur ve plastik kateterlere diğer mikroorganizmalardan daha kolay yapışır. Metisiline dirençli S. aureus (MRSA) ise KNS'lerden sonra ikinci sırada (%15-20) en sık etkendir. Günümüzde antibiyotik direnci önemli bir sorundur. MRSA' ya bağlı kateter enfeksiyonlarında tedavi seçenekleri ise kısıtlıdır. Tigesiklin geniş spektrumlu, iyi tolere edilebilen yeni enjektable glisilsiklin bir antibiyotiktir. Bu çalışmada, in vitro MRSA biyofilm modelinde tigesiklin ve vankomisinin etkinliğini karşılaştırmayı amaçladık. Bu amaçla silikon disklerde oluşturduğumuz biyofilm tabakası, 24 saat ve antibiyotik kilit tedavisi modelinde beş gün boyunca günlük dört saat süreyle, tigesiklin ve vankomisine maruz bırakıldı. Çalışmanın sonucunda silikon disklerde oluşturduğumuz biyofilm tabakasına, tigesiklinin vankomisinden istatiksel olarak daha etkili olduğu bulundu. Bu sonuca göre kateter enfeksiyonları tedavisinde tigesiklinin iyi bir alternatif tedavi seçeneği olabileceğini düşünmekteyiz. Today, intravenous catheters, the most common cause of bloodstream infections, led to high mortality, prolonged hospitalization (staying in hospital), and increasing costs. Staphylococci constitute 75-90 % of all catheter-related infections. Coagulase-negative staphylococci (CNS) are responsible for 35-50 % of these infections and more adhesive to plastic catheters than other microorganisms. Methicillin-resistant S. aureus (MRSA) is in the second place (15-20%) of the most common factors after the CNS. Today, antibiotic resistance is a major problem. Treatment options for catheter infections related to MRSA is restricted. Tigecycline is a broad-spectrum, well tolerated, injectable and new glycylcycline antibiotic. In this study, in vitro MRSA biofilm model, we aimed to compare the efficacy of tigecycline and vancomycin. To this end, the silicone disks which we've created biofilm layer, were exposed tigecycline and vancomycin for 24 hours and 5 days of 4-hour daily in the model of antibiotic lock therapy. As a result, tigecycline was found to be more effective than vancomycin to the biofilm layer, statistically. According to these results, tigecycline might be a good alternative treatment options in the treatment of catheter infections. en_US
dc.language.iso tr en_US
dc.publisher Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi en_US
dc.subject en_US
dc.title Tigesiklin ve vankomisin antibiyoterapi etkinliklerinin in vitro metisiline dirençli staphylococcus aureus (MRSA) ile oluşturulan biyofilm modelinde karşılaştırılması<br> en_US
dc.title.alternative Comperative activities of tigecycline and vancomycin against methicillin resistant staphylococcus aureus (MRSA) in vitro biofilm model<br> en_US
dc.type Thesis en_US


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

Search DSpace


Advanced Search

Browse

My Account