Abstract:
Amaç: Özellikle çocukluk çağında görülen nükseden malign santral sinir sistemi tümörlerinde etkili bir tedavi modeli yoktur. Bu çalışmada daha önce malign gliom veya beyin sapı gliomu tanısı konmuş ve tedavi almış (cerrahi, Kemoterapi ve/veya Radyoterapi) hastalarda nüks sonrası oral Temozolomid kullanımının etkisi ve sonuçlarının klinik ve radyolojik değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma Ekim 1999 - Mart 2002 yılları arasında Viyana Tıp Üniversitesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim dalı Onkoloji servisinde daha önce malign gliom veya beyin sapı gliomu tanısı konmuş ve tedavi almış 20 hastada yapıldı. 10 kız ve 10 erkek hastada yapılan çalışmada 17 hastanın histolojik olarak tanısı konmuştu. Hastaların hepsi daha önce histolojik veya klinik tanılarına göre kemoterapi almışlar ve 18 hastaya radyoterapi uygulanmıştı. 19 hastaya 200 mg/m²/gün * 5 gün (1000mg/m²) ve bir hastaya 150 mg/m²/gün * 5 gün (750 mg/m²) Temozolomid verdik. Hastalığın seyri klinik - nörolojik ve radyolojik görüntüleme yöntemleri ile takip edildi. Bulgular: Çalışmaya katılan 4 (%20) hastada parsiyel remisyon, 4 (%20) hastada stabil yanıt, 8 (%40) hastada progresyon görülmüş ve tedavi kesilmiş. 4 (%20) hasta ise Temozolomid tedavisi devam ederken (2 - 10 ay) progresyon sonrası kaybedilmiştir. Hastaların Temozolomid tedavisini genellikle kolay tolere ettikleri, diğer tedavi yöntemlerine göre hastanede yatış sürelerinin çok daha kısa olduğu gözlenmiştir. Sonuç: Daha önce tedavi almış malign beyin tümörlü hastalarda nüks sonrası Temazolomid tedavisinin etkisi diğer ajanlara göre pek farklılık göstermemektedir. Anahtar kelimeler: nükseden malign gliom, beyin sapı gliomu, kemoterapi, radyoterapi, Temozolomid Objective: There is no effective treatment model for recurring malignant central nervous system (SSS) seen especially during childhood. The objective of this study is to evaluate the effects and results of oral Temozolomid application after the recurrence in the patients who had previously been diagnosed with having malignant gliomas or brain stem gliomas and had received treatment (surgical, chemotherapy and / or radiotherapy) Instrument and Method: This study was carried out on 20 patients who had previously been diagnosed with having malignant gliomas or brain stem gliomas and had received treatment at Vienna Medical University, Department of Child Health and Diseases, Oncology Service between the dates of Oktober 1999 and March 2002. In this study, out of 10 female and 10 male patients, 17 patients were diagnosed histologically. All the patients received chemotherapy according to their histological and clinical diagnoses, and 18 patients received radiotherapy treatment. We gave Temozolomid to 19 patients 200 mg/m2/day * 5 days (1000mg/m2) and to one patient 15mg/m2/day * 5 days (750 mg/m2). We kept track of the progression of the disease with the help of neurological and radiological display methods. Findings: Upon seeing partial remission in 4 (20%) patients, a stabile response in 4 (20%) patients and a proggesion in 8 (40%) patients, their treatment was ceased. However, 4 (20%) patients passed away during their Temozolomid treatment (2 - 10 months) after showing some progression. It was observed that the patients easily tolerated the Temozolomid treatment and their hospital stay was far shorter. Result: The effect of Temozolomid treatment after the recurrence does not show much difference compared to other agents in the patients with malignant brain tumour who have received treatment before. Key words: recurrent malignant gliomas, brain stem gliomas, chemotherapy, radiotherapy, Temozolomid