Deneysel alt ekstremite iskemi reperfüzyon modelinde deksmedetomidinin akut akciğer hasarı üzerindeki etklinliğinin araştırılması

Abstract

Amaç: Deksmedetomidinæ yoğun bakım ünitelerinde izlenen, entübe ve mekanik olarak ventile edilen hastaların sedasyonunda uygulanması önerilen bir ?2-agonisttir. Az sayıdaki çalışmada deksmedetomidinin antiinflamatuvar etkinliğine ilişkin veriler elde edilmiştir. Bu çalışmanın amacı, sıçanlarda alt ekstremiteye turnike uygulayarak oluşturulan iskemi-reperfüzyon modelinde farklı dozlarda uygulanan deksmedetomidinin akut akciğer hasarı üzerindeki etkinliğinin araştırılmasıdır. Yöntem: Anestezi altındaki dişi Wistar sıçanların sol alt ekstremitelerine turnike ile üç saat iskemi ve üç saat reperfüzyon uygulandı. Çalışmaya 7'şer denekten oluşan 4 grup dahil edildi. Denekler, Grup 1 (SHAM, n=7), Grup 2 (İ-R, n=7), Grup 3 (İ-R, 50 µg/kg Deksmedetomidin, n=7), Grup 4 (İ-R, 100 µg/kg Deksmedetomidin, n=7) şeklinde gruplandı. İskeminin 2. saatinde, Grup 3'de 50 µg/kg ve Grup 4'de 100 µg/kg deksmedetomidin intraperitoneal olarak uygulandı. Tüm gruplardaki deneklerden reperfüzyonun 1. saatinin sonunda kan örneği alındı. Üç saatlik reperfüzyonun sonunda, tüm sıçanlardan anestezi altındayken torakotomi sonrasında kan ve akciğer dokusu örnekleri alındı. Alınan kan örneklerinde TNF-? ve IL-6 değerleri ELISA yöntemiyle belirlendi. Histopatolojik değerlendirme ışık mikroskopisi ile yapıldı. Akciğer hasarını tanımlayan histopatolojik kriterler dikkate alınarak dokular 0-4 arasında skorlandı. Skorlama sistemi: 0: Hasar yok 1: Alanın %25'ine kadar hasarlı 2: Alanın %25-50'si hasarlı 3: Alanın %50-75'i hasarlı 4: Diffüz hasarlı Bulgular: Serum TNF-? ve IL-6 düzeyleri yönünden gruplar arasında anlamlı fark saptanmadı. Akciğer hasar skorları yönünden gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı (p=0,000). Sadece İ-R oluşturulan gruptan elde edilen histolojik skorların Grup 1 (p=0,001), Grup 3 (p=0,001) ve Grup 4'den (p=0,001) anlamlı derecede farklı olduğu belirlendi. Ayrıca Grup 1'e ait skorların da Grup 3 (p=0,001) ve Grup 4'den (p=0,011) anlamlı olarak farklı olduğu saptandı. Deksmedetomidinin farklı dozlarının uygulandığı iki grup arasında akciğer skorları yönünden istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı. Sonuç: Deneysel alt ekstremite turnike modeliyle gerçekleştirilen bu çalışmada deksmedetomidinin, bu modeldeki iskemi-reperfüzyona bağlı akciğer hasarını azaltmada etkili olduğu kanısına varıldı. Anahtar Kelimeler: Deneysel, deksmedetomidin, reperfüzyon hasarı, akut akciğer hasarı Objective: Dexmedetomidine is an ?2-agonist which is suggested for the short-term sedation in intubated and mechanically ventilated patients monitored in intensive care units. The anti-inflammatory effects of dexmedetomidine have been showed in limited number of studies. The aim of this study is to investigate the efficacy of different doses of dexmedetomidine on acute lung injury in rat lower limb tourniquet-induced ischemia-reperfusion model. Method: Three hours of ischemia and three hours of reperfusion were applied by tourniquet to left lower limb of anesthetized female Wistar rats. Four groups, each consisting of 7 rats were included in the study. Subjects were grouped as, Group 1 (SHAM, n=7), Group 2 (I-R, n=7), Group 3 (I-R, 50 µg/kg Dexmedetomidine, n=7), Group 4 (I-R, 100 µg/kg Dexmedetomidine, n=7). Fifty µg/kg of dexmedetomidine in Group 3 and 100 µg/kg of dexmedetomidine in Group 4 were administered via intraperitoneal route at the 2nd hour of ischemia. At the end of the 1st hour of reperfusion, blood samples were collected from the subjects of all groups. At the end of the three hour reperfusion time blood and tissue samples were collected following thoracotomy from all anesthetized rats. TNF-? and IL-6 concentrations were assessed by ELISA method. Histopathological examination was assessed by light microscopy. Lung injury identifying criteria were scored between 0-4. Scoring system: 0: no injury 1: Injury up to 25 % of the area 2: Injury of 25-50 % of the area 3: Injury of 50-75 % of the area 4: Diffuse injury Results: There were no significant differences in serum TNF-? and IL-6 levels among groups. Lung injury scores were significantly different among groups (p=0,000). Histopathological scores of only ischemia-reperfusion generated group were significantly different than Group 1 (p=0,001), Group 3 (p=0,001) and Group 4 ( p=0,001). Furthermore, the scores of Group 1 were significantly different than Group 3 (p=0,001) and Group 4 (p=0,011). There were no significant difference in lung scores between different dose groups of dexmedetomidine. Conclusion: In this experimental lower limb tourniquet study, we concluded that dexmedetomidine is effective to decrease acute lung injury due to ischemia-reperfusion in this model. Keywords: Experimental, dexmedetomidine, reperfusion injury, acute lung injury