Deneysel akut böbrek yetersizliği modelinde deksmedetomidinin koruyucu etkinliğinin araştırılması

Abstract

Amaç: Akut böbrek yetersizliğiæ böbrek fonksiyonlarında kısa süre içinde izlenen bozulma ile karakterize bir tablodur. Deksmedetomidinæ yoğun bakım ünitelerinde izlenen, entübe ve mekanik olarak ventile edilen hastaların sedasyonunda 24 saati aşmayan sürelerde sürekli infüzyon şeklinde uygulanması önerilen bir ?2 agonisttir. Yapılan çok az sayıda çalışmada ise antiinflamatuvar etkinliği ile ilgili veriler elde edilmiştir. Bu çalışmanın amacıæ sıçanlarda oluşturulan deneysel akut böbrek yetersizliği modelinde deksmedetomidinin olası koruyucu etkinliğinin araştırılmasıdır. Yöntem: Her biri 7 sıçandan oluşan 5 gruptanæ Grup1 (Kontrol, n=7)'de yer alan sıçanlara ilaç uygulaması yapılmadı. Grup 2 (Sham, n=7)'de yer alan sıçanlara deksmedetomidin (2.5mL/kg) ile eş hacimde intraperitoneal (IP) SF ve %50 hipertonik gliserol (8mL/kg) ile eş hacimde intramüsküler (IM) SF verildi. Grup 3 (Gli, n=7)'de yer alan sıçanlara deksmedetomidin (2.5mL /kg) ile eş hacimde SF IP ve 8 ml/kg %50 hipertonik gliserol IM verildi. Grup 4 (Gli+deks50, n=7)'de yer alan sıçanlara 50 µg/kg deksmedetomidin IP, 8mL/kg %50 hipertonik gliserol IM verildi. Grup5 (Gli+deks100,n=7)'de yer alan sıçanlara 100µg/kg deksmedetomidin IP, 8 mL/kg %50 hipertonik gliserol IM verildi. İlaç uygulamalarından 24 saat sonra sıçanlar sakrifiye edilerek kan ve doku örnekleri alındı. Kan üre azotu (BUN) ve kreatininæ spektrofotometrik yöntemle, TNF-? ve IL-6 tayini ELISA yöntemiyle yapıldı. Histopatolojik incelemeler için hem ışık, hem de elektron mikroskobu kullanıldı. Hazırlanan preparatlar, akut tübüler nekrozu tanımlayan histopatolojik kriterler dikkate alınarak 0-3 arasında skorlandı. 0: Hasar yok 1: %25'den az hasar 2: %25 -50 hasar 3: %50'den fazla hasar Bulgular: Gliserol verilen tüm sıçanlarda (Grup 3,4 ve 5), 24 saatin sonunda ABY oluştu (p=0.000). Ancak deksmedetomidin uygulanan gruplarda (Grup 4 ve 5), gliserol verilen Grup 3'e kıyasla BUN ve kreatinin düzeyleri açısından anlamlı bir fark saptanamadı (p>0.05). TNF-? ve IL- 6 düzeyleri gruplar arasında farklılık göstermedi (p>0.05). Histopatolojik incelemelerde, akut tübüler nekroz bulguları, gliserol uygulanan tüm gruplarda (Grup 3,4 ve 5) saptanmış olmakla birlikte, deksmedetomidin uygulanan grup 4 ve 5‘deki sıçanlarda histopatolojik bulgularda anlamlı bir değişiklik elde edilemedi. Grup 1 ve 2'de 0 olan skorlar Grup 3, 4 ve 5'te 2 ve 3 şeklinde elde edildi. Skorlar açısından Grup 1 ve 2, Grup 3,4 ve 5'ten anlamlı olarak farklı bulundu (p=0.000). Grup 3,4,5 arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark saptanmadı. Sonuç: Çalışmamızdaæ TNF-? ve IL-6 değerleri açısından gruplar arasında hiçbir farklılık elde edilemedi. Deksmedetomidinin deneysel akut böbrek yetersizliği modelinde, toksik akut tübüler nekroz gelişimini önleyici etkisinin olduğunu gösteren biyokimyasal ve histopatolojik bir veri elde edilememiştir. Anahtar Kelimeler: Sıçan, akut böbrek yetersizliği, gliserol,deksmedetomidin. Objective: Acute renal failure (ARF) is characterized by a rapid deterioration in renal function. Dexmedetomidine is an ?2 - agonist which is suggested for short-term sedation ( Data regarding dexmedetomidine's anti-inflammatory effects has been obtained from a few number of previous studies. The aim of this study is to investigate the potential protective activity of dexmedetomidine in experimental ARF model in rats. . Method: Rats were randomized into 5 groups consisting of 7 rats. Group 1 ( Control, n=7) : Rats did not receive any medication. Group 2 ( Sham, n=7) : Saline was administered at equal volumes with dexmedetomidine (2.5 mL/kg) intraperitoneally (I.P) and 50 % hypertonic glycerol ( 8 mL/kg) intramuscularly (I.M) . to the rats. Group 3 ( Gli, n=7) : Saline at equal volumes with dexmedetomidine ( 2.5 mL/kg) (I.P) and 8 mL/kg of 50 % glycerol (I.M) were administered to the rats. Group 4 ( Gli + dex 50, n=7) : 50 µg/kg of dexmedetomidine (I.P) and 8 mL/kg of 50 % hypertonic glycerol (I.M) were administered to the rats Group 5 ( Gli + dex 100, n=7): 100 µg/kg of dexmedetomidine (I.P) and 8 mL/kg of 50 % hypertonic glycerol (I.M) were administered to the rats.. All of the study subjects were sacrified 24 hours after drug administrations and the blood and tissue samples were collected. Blood urea nitrogen (BUN) and creatinine were assessed by spectrophotometric method, TNF-? and IL-6 assessment was performed using ELISA method Light and electron microscobic assessments were used for hystopathological examinations Samples were assessed hystopathologically with a three level score which is based on acute tubular necrosis hystopathological identifying criteria. 0: No injury 1: Injury less than 25 % 2: Injury between 25 %-50% 3: Injury more than 50 % Results: ARF was produced at the end of 24 hours in all rats which were administered glycerol ( groups 3,4 and 5)( p= 0.000) However, there were no significant differences in BUN and creatinine levels between the groups which were given dexmedetomidine ( groups 4 and 5) and glycerol (group 3) ( p>0.05). There were no significant differences in TNF-? and IL- 6 levels among groups ( p>0.05) In hystopathological assessments, acute tubular necrosis was determined in all glycerol administered groups ( groups 3,4 and 5), whereas there were no significant hystopathological differences among groups receiving dexmedetomidine ( groups 4 and 5). The scores determined as 0 in groups 1 and 2 were determined as 2, and 3 in groups 3,4 and 5. The scores were significntly different between groups 1,2 and groups 3,4,5.(p=0.000). there were no significant difference among groups 3,4,5. Conclusion: In our study, there was no significant difference at TNF-? ve IL-6 levels among groups. We could not determine any biochemical and hystopathological data showing protective effects of dexmedetomidine on development of toxic acute tubular necrosis in experimental acute renal failure model. Keywords: Rat, acute renal failure, glycerol, dexmedetomidine