Dizin eklem içi patolojilerinin tanısında fizik muayene ve manyetik rezonans görüntüleme yöntemlerinin karşılaştırılması

Abstract

Dizin eklem içi patolojileri, diz hastalıkları içinde en sık polikliniğe başvuru ve ameliyat nedenidir. Bu nedenle bu patolojilerin doğru değerlendirilmesi ve doğru tanı konulması çok önemlidir. Mevcut tanı araçları, hikaye, fizik muayene (FM), direkt grafi, manyetik rezonans görüntüleme (MRG) ve artroskopidir. Bu çalışmanın amacı, eklem içi diz patolojilerinin tanısında, fizik muayene ve manyetik rezonans görüntüleme yöntemlerinin geçerliliğinin, artroskopi altın standart alınarak karşılaştırılmasıdır. 1998 - 2008 yılları arasında, kliniğimizde artroskopi uygulanan ve yaş ortalaması 43.9 olan 918 hasta ( 968 diz ) değerlendirmeye alındı. Hastaların % 52'si erkek, % 48'i kadındı. Tüm hastaların ayrıntılı hikayesi alınarak FM uygulandı ve ameliyat kararı verilen hastaların bilgileri artroskopi formuna kaydedildi. Eğer varsa hastaların MRG tetkikleri, raporlarıyla birlikte değerlendirildi ve artroskopide saptanan bulgular aynı forma eklendi. Artroskopi bulguları, altın standart olarak kabul edilerek FM ve MRG'nin eklem içi patolojilerde duyarlılık, seçicilik ve istatistiksel geçerlilik analizi yapıldı. İç menisküs lezyonları için FM'nin duyarlılığı % 84.5, seçiciliği % 60.8 saptanırken MRG için bu değerler sırasıyla % 92.0, % 55.1, dış menisküs lezyonları için FM'nin duyarlılığı % 50.5, seçiciliği % 96.1 iken MRG değerleri sırasıyla %58.5 ve %95.6, FM'nin ön çapraz bağ lezyonları için duyarlılığı % 84.9, seçiciliği % 98.4, MRG'nin sırasıyla % 92.9, % 98.1, kıkırdak lezyonları için FM'nin duyarlılığı % 64.7, seçiciliği % 90.6, MRG değerleri sırasıyla % 36.3 ve % 96.5 olarak belirlendi. FM ve MRG'nin duyarlılık ve seçicilik değerlerinin tüm gruplarda birbirinden farklı olmadığı görüldü. Sonuçta, eklem içi diz patolojilerinde FM'nin MRG kadar doğru tanı koyabildiği saptandı. Internal derangements of the knee are the most frequent cause of referation to the knee surgery clinic and operation. In this respect, it is important to evaluate these pathologies correctly and to make a proper diagnosis. The diagnostic tools that we have are history, physical examination, x/rays (clinical evaluationæ CE), magnetic resonance imaging (MRI) and arthroscopy. The purpose of this study is to make a comparison between CE and MRI when arthroscopy is accepted as gold standard. Between 1998-2008, 918 patients (968 knees) with mean age of 43.9 were evaluated arthroscopically. %52 of these patients were male and %48 were female. For the patients treated arthroscopically, the findings and final diagnosis of CE and MRI (if available) and the data of the findings after arthroscopic examination were recorded to the arthroscopy form. Arthroscopic findings were referred as gold standard, sensitivity, specifity and accuracy rates of CE and MRI were determined and statistical analysis was made in the internal derangements of the knee. For medial meniscal lesions, sensitivity of CE was %84.5, specifity %60.8, for MRI these values were %92.0 and %55.1 respectively, for lateral meniscal lesions, sensitivity of CE was %50.5, specifity %96.1, for MRI these values were %58.5 and %95.6 respectively, for anterior cruciate lesions, sensitivity of CE was %84.9, specifity %94.8, for MRI these values were %92.9 and %98.1 respectively, for cartilage lesions, sensitivity of CE was %64.7, specifity %90.6, for MRI these values were %36.3 and %96.5 respectively. Between CE and MRI there was no difference between values of sensitivity, specivity for all groups. As a result, internal derangements of the knee can be diagnosed by CE as current as MRI.