Birinci metatars şaft osteotomilerinin ve yeni tanımlanan modifikasyonunun temas yüzey alanlarının değerlendirilmesi ve vida fiksasyon stabilitelerinin karşılaştırılması(biyomekanik çalışma)

Abstract

Halluks valgus ayak 1. parmağın laterale ve 1. metatarsın mediale deviasyonu ile karakterize bir hastalıktır. Ayağın en sık görülen rahatsızlığıdır. Cerrahisinde yumuşak doku dengesinin sağlanması her zaman yeterli olmamakta metatarsal osteotomilerde gerekli olmaktadır. Metatarsal şaft osteotomileri uzun yıllardır bilinmesine rağmen ancak son yıllarda daha sık kullanılarak popüler hale gelen cerrahi tedavidir. Yapılan çalışmalarda bu osteotomilerin redüksiyon ve stabilitede daha üstün oldukları vurgulanmasına karşı, bunların zayıf oldukları noktalar da bulunmaktadır. Bilinen şaft osteotomilerinin mevcut olan sorunları irdelenerek, bu sorunları giderebilecek temas yüzeyinin fazla olduğu, daha fazla düzeltme sağlayabilen ve stabil fiksasyon yapılabilen yeni bir osteotomi tasarlandı. Mevcut yayınlar değerlendirildiğinde yeni tasarlanan osteotomi Mau osteotomisinin bir modifikasyonu olarak değerlendirildi. Çalışmamızda Sawbones metatars kemik modelleri kullanarak dört adet metatarsal şaft osteotomisi ile yeni tanımlamış olduğumuz Mau modifikasyonunun yüzey temas özellikleri, tespit materyal teknik özellikleri ve bending stabilitelerini karşılaştırdık. Birinci gruba Ludloff osteotomisi, ikinci gruba Mau osteotomisi, üçüncü gruba Scarf osteotomisi, dördüncü gruba ofset V osteotomisi ve beşinci gruba ise Mau osteotomisinin yeni tanımlanan modifikasyonu uygulandı. Tüm osteotomiler tekniğine uygun yapıldıktan sonra yüzey ölçümleri için dijital görüntüleri alındı. Tüm osteotomilere 10º'lik düzeltme yapıldı ve sonrasında örnekler iki adet Acutrak başsız kompresyon vidası ile tespit edildi. Tespit öncesi dijital görüntüleri ile yüzey temas alanları hesaplandı. Tespit sonrasında üç nokta bending testi uygulandı ve elde edilen değerler Mann-Whitney U testi ile değerlendirildi. Sonuçlar karşılaştırıldığında Mau osteotomisinin en yüksek stiffness değerine sahip olduğu görüldü. Ofset V ve yeni Mau modifikasyonu gruplarının stiffness değeri Scarf grubundan anlamlı derecede yüksekti. Ludloff grubunun stiffness değeri tüm gruplardan anlamlı derecede düşük bulundu. Osteotomilerin temas alanları değerlendirildiğinde Scarf osteotomisinin fiksasyon öncesinde en yüksek temas alanına sahip olduğu görüldü. Yeni Mau modifikasyonunun fiksasyon öncesi temas alanı Mau ve Ludloff osteotomisinden yüksek bulundu. Düzeltme sonrası temas yüzey alanları hesaplanamadı. Çalışmamızda düz ostetomiler daha kolay tekniğe sahipti ve çentikli osteotomileri tespitte daha dikkatli olunması gerekiyor. Mau osteotomisi distale yakın intrensek stabilitesi olmasıyla bending testinde daha stabil olmasına karşılık temas yüzey alanı daha düşük bulundu. Çalışmanın biyomekanik bir çalışma olması nedeniyle kaynama gibi biyolojik faktörler değerlendirilemedi. Bu çalışmanın klinik bir çalışma ile korele edilmesinin uygun olacağı düşünüldü. Anahtar kelimeler: Halluks valgus, metatarsal şaft osteotomisi, stiffness, biyomekanik Hallux valgus is a disease defined as lateral deviation of first toe and medial deviation of first metatarsal. It is the most seen disease of foot. For surgical treatment, providing the soft tissue balance is not enough in every case, so metatarsal osteotomies needed. Metatarsal shaft osteotomies have known for long years but they become popularized nowadays. Some studies emphesizes that these osteotomies are superior for reduction and stability but they also have some weak points. To overcome some disadvantages of well-known shaft osteotomies, we define a new osteotomy that can provide high contact surface area, more correction and more stable fixation. When the current examined, the new osteotomy thought as a new modification of Mau osteotomy. In our study we use Sawbones metatarsal bone models and we compare relationship between the contact area, fixation technique obligation and the bending stabilities in four well-known metatarsal shaft osteotomy and the new modification. We perform Ludloff osteotomy for the first, Mau for the second, Scarf for the third, Ofset V for the fourth and the new Mau modification for the fifth group. The osteotomies preformed by the originally defined technique and the digital images obtained for the contact surface area. After that, 10° correction done and the osteotomies fixated by two interfragmanter acutrak headless compression screws. With a digital image analyzer software, the contact surface areas calculated before fixation. After fixation the three point bending test performed. The results are analysed by the Mann-Whitney U test. When we compared the results, Mau group was found the highest stiffness value, Ofset V and the new Mau modification groups were significantly stiffer than the Scarf group. Ludloff group was found significantly less stiff than all the other groups. When the examination of the contact areas, Scarf osteotomy had the highest contact area before fixation. New Mau osteotomy had higher contact area than Ludloff and Mau osteotomies before fixation. We could not calculate the contact areas after fixation. According to our experience, the linear osteotomies were easily performed but the notched osteotomies were more technical demanding. Mau osteotomy found more stable in bending test because of its distal intrinsic stability but its contact area was less as well. We know that healing of osteotyzed site be effected by many biological factors, so it is suitable that this study may be correlated with clinical studies. Key words: Hallux valgus, metatarsal shaft osteotomy, stiffness, biomechanics