Obstruktif uyku apne sendromlu hastalarda polinöropati ve disotonomi varlığının araştırılması

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı obstruktif uyku apne sendromu (OUAS) hastalarında polinöropati ve otonomik disfonksiyon varlığının araştırılması ve bunların hastalık şiddeti ile ilişkilerinin belirlenmesidir. Metod: Bu çalışmaya Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Uyku ve Epilepsi Merkezi'ne Eylül 2008 ve Mayıs 2009 tarihleri arasında başvuran, polisomnografisi çekilerek ağır OUAS tanısı konmuş 20 hasta, hafif - orta OUAS tanısı konmuş 20 hasta ve aynı yaş grubundaki 20 sağlıklı olgu (kontrol grubu) alınmıştır. Olgulara klasik elektronöromiyografi (ENMG) polinöropati protokolü, sağ üst ve sol alt ekstremiteden sempatik deri yanıtı (SDY) incelemesi, istirahatte-derin solunumda-valsalva manevrasında-ayakta kalp hız değişkenliği (KHD) incelemesi ve Schirmer testi yapılmıştır. Bulgular: Ağır OUAS ve hafif OUAS gruplarında kontrol gurbuna göre sağ tibialis posterior motor sinir iletim hız ortalamasında istatistiksel olarak anlamlı azalma ve ağır OUAS grubunda kontrol grubuna göre sempatik deri yanıtı amplitüd ortalamasında istatistiksel olarak anlamlı artış saptanmıştır (p Sonuç: OUAS'ın periferal nöropati oluşumuna neden olduğu ve otonomik disfonksiyon görülme riskinin OUAS şiddeti ile korele olarak arttığı gözlenmiştir Aim: The aim of our study is to search for the existence of polyneuropathy, dysautonomia and to identify the correlations of sickness level of patients with Obstructive Sleep Apnea Syndrome (OSAS). Method: The research is based on the real cases at Dokuz Eylul University of Medicine Sleep and Epilepsy Center, observed during October 2008-May 2009. The patients were selected by polysomnography samples based on 20 persons at same ages with following criteriaæ high leveled OUAS (AHİ ? 30), middle-low OUAS (5 ? AHİ Results: High and middle-low leveled OSAS patients had a decrease in the average velocity of motor conduction in right tibialis posterior when compared to the control group. Besides we observed an increase in the average amplitud of symphatic skin responses in high leveled OSAS patients than control group. Results are statistically significant (p Conclusion: OSAS indicates a risk of possible peripheral neuropathy and autonomic dysfunction risk increases in positive correlation with level of OSAS.